Sağ gösterip sol vurulmuş bir gidiştir.
Şok şok şoktur.
Sahipsiz kalmışlık hissinin tavan yaptığı gözüyaşlı dakikalardır.
Bir Fenerbahçeli olarak derin hayal kırıklığıdır.
"Kalsaydı her şey başka olacaktı" savunmasının içimize yerleştiği andır.
Tam da alışmıştık. Her işe yarayan, sorun çözen, Süpermen gibi adamı kaybettik. Bu saatten sonra alışmak sevmekten daha zor gelecek kıvamıdır.
Yüreklerde esen 'Gitme dur daha şimdiden deliler gibi özledim' havasıdır.
'Yok yok! Bu işte bir iş var. Bak gör, kesin dönüşü muhteşem olacak. Bir gün mutlaka başkanımız olacak' inancının taraftar arasında dalga dalga yayılmasıdır.
Sevgilim beni terk etse bu kadar üzülmezdim (nasılsa onun acısı öyle ya da böyle bir süre sonra diniyor).
Anasını satayım sanki kahramanımı kaybettim.
Yine de bir Fenerbahçeli olarak sağlam duruşu, adamlığı ve samimiyeti için Ali Koç'a çok çok teşekkür ederim.
Bir gün mutlaka buluşuruz.