"Bir garip" değil, ölen.. Koskoca Cemal Ağbi.. Cemal Saltık.. Bu ülkede spor yazarlığının önderlerinden..
İstanbul'da Namık Ağabey neyse, Ankara'da Cemal Ağabey oydu.. Ölmüş.. Ve ben günler günler sonra duyuyorum..
Ne oldu bize.. Yahu her gazetenin tonla spor sayfası var.. Öldüğü haber olmaz mı?. Cenazesi haber olmaz mı?. Arkasından onlarca, tonlarca yazı yazılmaz mı?.
"Gözden ırak, gönülden ırak.."
Gazeteciliğe başladığım yıllarda Ulus'un spor şefiydi Cemal Ağabey.. Ankara'nın en büyük gazetesi o zaman.. Biz de Yeni Gün'de bir gecede spor gazeteciliğine başlamış, isimsiz, tıfıl gençler..
Ahmet (Kışlalı), ağbim, ben.. Basın tribününde adam yerine koymaz, dalga geçerlerdi, "Yeni yetmeler" diye.. Cemal Ağabey sahiplendi bize.. Yanına oturttu. Adam yerine koydu. Herkese de koymaları gerektiğini gösterdi. Sevgi, saygı adamıydı. Dost adamdı.. Hem de nasıl sevecendi.
Ankara'da Spor Yazarları Derneği Başkanlığı yaptı. Bir dönem onun yönetim kurulundaydım.
Bir dönem Türk Futbolunu da yönetti.
Federasyon Başkanlığı yaptı..
İşte unuttuğumuz, bu ülke spor yazarlarının unuttuğu Cemal Saltık böyle bir adam..
Yazıklar olsun bize..
Hayır, yetmedi..
Yuh olsun!.