Haber Bayram'da geldi.. Ağbim, İzmir'de "Atilla da gitmiş" dedi.. Atilla Bartınlıoğlu.. Gazeteciliğe başladığım yıllarda Ankara'nın yıldızlarındandı. Ankara'da gazetecilik vardı o zaman.. Bir de dostluk..
CHP'nin sol kanadından, 141'den, komünizm propagandası yapmaktan mahkum olacak Atilla'nın en yakın dostu, her derdine koşan en yakını, Demokrat Parti'nin en gözde gazetecilerinden, fena halde sağcı Turhan Ağabeydi (Dilligil) mesela.. Fikirlerle, dostlukları karıştırmazdık.
Bürolar, birbirlerini atlatmak için yarışan usta muhabirlerle doluydu. Gazeteler bugünkü gibi üç otuz paraya ajanslara teslim olmazdı. Nerdeyse, bugün 2 gazete çıkaracak elemanlı bürolar vardı, özel haber uğruna.. Yerel gazeteler de müthişti.
Bartınlıoğlu, tek başına muhalefet Akis'te, Metin Toker'le omuz omuza çalışırdı, o yıllarda. İki günde bir alınıp götürülenlerden yani..
Tanıdığım en neşeli, en mizah dolu, şakacı adamlardandı. Sohbetine doyamazdınız.
Dosttu. Sevecendi, insandı..
Didim'de bir yazlık ev sahibi olabilmişti, yıllar sonra.. Orada ölmüş. Vasiyeti varmış, orada gömüldü..
Nur içinde yat, eski dost, sevgili ağabey!..