Ladiş Civan ay yüzlü bir nine. Kamil Ocak Mahallesi'nde oturuyor. Canı hariç sahip olduğu her şey başkalarının gönlünden kopanlar. Henüz 3 aylıkken öksüz kalmış, 39 yıl şiddet ve dayanılmaz acılarla geçen bir ömrün ardından gelen yoklukla iyice tükenmiş. Şimdi karanlık bir evde, kapıdan gelecek bir kap yemek için bekliyor. SABAH Ankara olarak, yoklukla yoğrulan ama dünyanın en zengin kalbine sahip Ladiş teyzenin evine, sofrasına konuk olduk. Anlattıkları ciğerimizi parçalarken tek isteğini de size getirdik: "Ben bir parça ekmek ve bir damla ışık istiyorum..."
3 AYLIKKEN BAŞLAMIŞ ACI: Beşikte (3 aylıkken) öksüz kaldım. Ablamla birlikte daha küçük yaşta annesiz kaldık, beni anneannem büyüttü. Zar zor insanların yardımlarıyla 16 yaşına kadar geldim. Sonra engeli bir adamla evlendirdiler. Sahip çıkanım olmayınca istemiyorum demem işe yaramadı. 4 yıl evli kaldım, sonra kaçtım. Bize sahip çıkmayan babam da ölünce iyece umudum tükendi. Bir süre idare ettim aç kalınca tekrar evlendim. Üç evladımı yokluk nedeniyle başlayan hastalıktan kaybettim. Diğeri de koca dayağı nedeniyle sakat doğdu. Çocuklarımın kimliğine adımı bile yazdırmadılar, kumamın üzerine kayıtlı.
YOKLUK BELİMİ BÜKTÜ: Bir yerden gelirimiz yok, bir Allah'ımız var. Bunca yıl çile çektim, aç aldım, açıkta kaldım, yıllarca dayak yedim en sonunda kapının önüne konuldum. Ben bir gün görmedim bu hayatta. Hep gözyaşı hep acı. Bunca yıl dayandım yediğim dayaklara, horlanmalara ama yokluk belimi büktü kızım. Sahip çıkanım yok. Yokluk kadar yormadı beni hiçbir şey. Kimsenin yanına gidemiyorsun, bir kilo bir şey alamıyor, fırının önünden aç be aç geçiyor bir parça ekmeği alamıyorsun.
BİR ÖZLEM İKİ İSTEK: Dünyada ne kötülük var hepsini gördüm, yaşadım. En çok özlediğim sıcak bir kap yemek ve rutubet kokmayan bir göz oda da oturmak. Şu anda en çok istediğim ışık, penceresinden güneşi görebileceğim, ışığın vurabileceği bir göz oda. Oturduğum ev yerin iki kat altında, ne ışık var ne ses. Lambayı yakmazsam gece gibi evin için. Ölene kadar ışığın girdiği bir göz oda ve bir parça ekmek istiyorum. Şu mübarek ramazanda sesimi duyun.
DOKTORA GİTMEK İSTİYORUM
15 yıl evlere temizliğe gittim. Artık çalışacak gücüm kalmadı, zaten yaşlıyım diye iş de vermiyorlar. Çevredeki yardımseverlerin verdiklerini yiyor, giyiniyorum. Hastanelere gidemiyorum, iki ayda bir aldığım yaşlılık maaşı nedeniyle o da kesildi. Hastalığım daha kötüleşti, doktora gitmek istiyorum. Astım hastasıyım. İki yıldır bu kapıcı dairesinde oturuyorum kirasını komşular ödüyor. 30 yıldır bu şekilde aç, susuz yaşıyorum.
