Denizli Atatürk Stadı'nın çim zemini kusursuz.
Oynayan da izleyen de keyif alıyor, futbol güzelleşiyor.
Emeği geçenleri kutlarız. Lider Erciyes kısa yoldan rakip kaleye ulaşmayı seven bir takım. Topu iyi kullanan futbolcuları var. Dikine, hızlı çıkışlar, etkili pas trafiğiyle erken iki gole ulaşıp, maçı koparıyorlar gibi. Bu bağlamda Denizli savunmasının hazırlıksız yakalandığını, neredeyse gollere seyirci kaldıklarını da vurgulamalıyız. Neyse ki İsmail Haktan'ın savunma arkası koşularından birinin golle karşılığını bulmasıyla oyun dengelendi. Ve de Denizlisporlu futbolcular, ilk yarının bitimine kadar atak sayısına ivme kattı.
İkinci yarıya Veli'siz başladılar.
Kaptanın ilk yarıdaki öfkeli, sinirli hallerini doğrusu yadırgadık. Karşılıklı atak sayısı eşit gibi gözlenen bir ikinci yarı gibi ama, Denizli'nin 5 neti var. Hele Kingsley'in kaleciyi geçip de atamadığı var ki, gerçekten trajik ve insanı kahreden türden. Lider attı, kaçtı, Rize karşısındaki kaybını dengeledi.
Denizli kötü oynamıyor, ama kaybediyor. Hele böylesi, insanın sindireceği gibi değil.
Hak edilmiş bir yenilgi değil bu, yazık oldu...
