Bu yıl 5. düzenlenen "Turizm haftası" kutlamaları kapsamında çeşitli paneller, folklor şenlikleri ve etkinlikler yapıldı. Bu etkinliklerden biri de "2013 İzmir Turizm Ödülleri"nin dağıtımı oldu. Kategorilerinden biri olan "yılın turizm profesyoneli " dalındaki ödüle de beni layık görmüşler.
Bu kategorideki bir ödülü almak gerçekten çok anlamlı. Çok mutluyum.
Resmi kutlamalar, ödüllerin verilmesi ve turizm sezonunun açılışı kokteyli ile de son buldu.
Ben de ödülümü bu kokteylde aldım. Hak ettiğime inandığım büyük bir onur ve gururla aldım. Asıl güzelik ise çocuklarımın, ailem ve dostlarımın bu törene tanıklık etmesi. Paylaşıldıkça artan sevinçler... Sizlere izlenimlerimi daha sonra uzun uzun anlatacağım. Şimdi gelelim "Turizm Haftası" kutlamalarının yapıldığı Foça'ya. Bu sene kutlamaların Foça'da başlamasına çok sevindim. Yıllardan beri Eski Foça'da biriktirdiğim pek çok hatıram hemen canlanıverdi. Çünkü ailem ve benim için Eski Foça çok özel.
Eşim baba tarafından Eski Foçalı.
Anne tarafım Çeşmeli. İzmir'in birbirinden güzel ilçelerinden ikisi. Çeşme'yi de çok seviyoruz elbette. Fakat Eski Foça'ya aşığız. İki beldemizde de akrabalarımız, insanlarımız var. Onlarla zaten her yer başka güzel. Eski Foça'da rahmetli büyük yengelerimiz, rahmetli halamızın ve pek çok akrabamızın evi var. Denizeri'ler ya da marangoz Enver Usta derseniz bütün Foçalılar biliyor. Beldenin eski ve köklü ailelerinden. Foça'da Küçük Deniz'de sıra dışı diyebileceğimiz kadar özenli, detayları çok olan özgün, yüksek tavanlı bir evde yaşıyorlar. Evin bahçesinde kuyusu var, yanından da taş fırına geçilebilen harika iki katlı eski zaman yapısı.
Bahçesi çiçeklerle dolu. Sanırsınız peyzaj çalışması yapılmış. Mutfağında tel dolapları, raflarında tabaklar dizili. Kanaviçe ve dantel işlemeli örtülerle süslü. Aplikten sandalyelere kadar tüm eşyalar antika.
Yazın sanki evde klima var gibi hissediyorsunuz.
Tabii ki, ev yazlık niyetiyle kullanılıyor.
MÜKEMMEL YAŞAM KOÇUYDU
3 sene önce rahmetli olan Nezihe Yengem ve oğlu Zekeriya Amcam ailenin en büyükleriydi. Birlikte oturuyorlardı.
Çok muhterem insanlardı. Hayat üniversitesinden mezun olmuşlardı. Yengemizin ve amcamızın hiçbir bayramlarını atlamadık.
Zaten bizleri pencerede beklerlerdi.
Rahmetli yengem çok gelenekselci ve Osmanlı kadınıydı. Bilgelik, birikim dolu mükemmel bir yaşam koçuydu. Kaşıyla gözüyle her şeyi idare ederdi. Çocuklara çok önem veren öngörülü, son derece mütevazı bir insandı. Bayramlarda da içlerinde para olan çeşit çeşit mendiller hazırlardı her çocuğa ayrı ayrı. Davete gidermiş gibi de özenle giyinir, fularını bağlar, misafirlerini beklerdi. Gelen konuklarını da şık ve bakımlı görmek isterdi. Zaten tüm akrabalar, dostlar bayram olduğunu yengemin evinde anlardık.
İki evleri de büyüktü, gönlü çok daha geniş. Evin salonunda 40 kişi bile olduğumuzu hatırlıyorum. Yengem kış bayramlarında mutlaka gerdan tatlısı yapardı.
Ve daha pek çok özel, emek isteyen, unutulmaması gereken yemekler hazırlar, şuruplar karıştırırdı. Israrlarıyla da herkese yedirirdi. Tabağınızdan hiçbir ikram geri dönemezdi. Savaş zamanlarında yokluk görmüş istisna bir kişilikti. Kim gelirse gelsin yemek yedirmeden evden göndermezdi.
Bu harika beldemizi anlatmaya daha başlamadım. 2. yazımla devam edeceğim. 'Siren kayalıklarının ıslığı'nı bilmeyen ve duymayan kalmasın istiyorum. Bu ıslık herkesi Eski Foça'ya o büyüleyici gün batımına, şahane adacıklara, tarihe, gizeme davet ediyor. Eski Foça, koruma altındaki Akdeniz fokları ve güzel insanlarıyla sizleri bekliyor.
Eminim hayran kalacaksınız.
