20 bine yakın taraftarının yeri-göğü inletir coşkusuna sahadakiler eşlik edemiyordu. Rakibin tempoyu düşürmesine isyanları da yoktu, pozisyon zenginlikleri de. Topu kanatlara taşıyamıyorlar, arkaya adam kaçıramıyorlar ve sadece tek pozisyonla bitiriyorlardı ilk perdeyi. 2.yarının başındaki Ümit ve Timur hamlesi kadar Sarıyer'den gelen gol haberiyle maçın senaryosu yeniden yazılıyorrdu sanki. Sahadakilerin saman alevi gibi parlamalarına inat tribünlerdeki coşku meşalesi hiç sönmüyor ve bitime 10 dakika gelen golle muhteşem bir futbol bayramı start alıyordu. Son düdük çaldığında 3 puanı cebe koydukları gibi çok özledikleri bir şampiyonluğunda kapısını aralamakla kalmıyorlar, aynı zamanda (Efsaneni geri dönüşünün) müjdesini de veriyorlardı.