Osmanlı Devleti'ne Avrupalılar; Osmanlı İmparatorluğu (Ottoman Empire) adını verirler. Devletin resmi adı Devlet-i Âliyye-i Osmaniye (Yüce Osmanlı Devleti) idi.
Osmanlı Devleti; çeşitli din, mezhep, dil ve soya sahip milletleri barındıran bir imparatorluk haline 15.yüzyılın II.yarısından itibaren gelmiştir. Bu durum Osmanlı devleti'nin 150 yıl gibi bir süre içinde bir uç beyliğinden bir "dünya" devleti haline geldiğini gösterir. Çoğu Osmanlı tarihçisi "yükselme dönemi" ve "imparatorluk dönemi" olarak bilinen dönemi İstanbul'un fethi ile başlatma eğilimindedir.
YÜKSELME DÖNEMİ HÜKÜMDARLARI:
Fatih Sultan Mehmet (1451-1481)
II. Beyazıt (1481-1512)
Yavuz Sultan Selim (1512-1520)
Kanuni Sultan Süleyman (1520-1566)
II. Selim (1566-1574)
III. Murat (1574-1595) (yükselme dönemi; sadrazam Sokollu'nun ölümü ile 1579'da biter.)
Bu dönemde Osmanlılar; devlet kurumlarının oluşturulmasını tamamlamış ve yaptığı fetihler ile bölge devleti olmaktan çıkarak dünya devleti haline gelmiştir.
Osmanlı padişahlarına Orta Asya geleneğine uygun olarak "han" veya "sultan" unvanı verilmiş, halifelik unvanı ise çok daha sonraları kullanılmıştır.
II. MEHMET (FATİH) DÖNEMİ (1451-1481)
II.Mehmet 1451 yılında babası II. Murat'ın ölümü üzerine üçüncü defa ve kesin olarak tahta çıktı. Manisa'da vali olarak bulunan Fatih çok genç yaşta tahta çıkmıştır, gençliğinde iyi eğitim almış olduğundan söz edilir. Hükümdar değişikliğinden yararlanmak isteyen Karamanoğlu İbrahim Bey, Osmanlı topraklarına saldırır ama II.Mehmet ordusuyla Anadolu'ya geçince gönderdiği elçiler vasıtası ile af diler, İstanbul'un fethi ile uğraşmak isteyen II.Mehmet de bunu kabul eder.
Yeni padişah tahta çıktığında Balkanlar ile Anadolu arasındaki iletişimi ve geçişi engelleyen en önemli unsur Bizans İmparatorluğuydu. Bin yıllık devlet olan Bizans küçüle küçüle sadece İstanbul'a hükmeden bir devlet haline gelmişti.
O günlerin İstanbul'unda