Yolu düşenler bilir; şu sıralar İstiklal Caddesi'nde adı konulmamış bir Uluslararası Müzik Festivali yaşanıyor. Cadde, sadece yerli sokak müzisyenlerinin mekanı olmaktan çıkıp artık uluslararası bir nitelik kazandı. Yürürken neredeyse her adımda farklı bir ülkenin müziğiyle tanışıyorsunuz.
Perulu bir sanatçı; kafasında Kızılderili reislerine özgü tüylü başlığı, elinde yerel enstrümanıyla 'Patagonya dolaylarından' uzun havalar attırıyor.
İki adım sonra bir İskoç; ayağında kilt eteği, elinde gaydasıyla az ötedeki Karadenizli tulumcuya nazire yapıyor. Biraz daha yürüyünce kendinizi Rusya steplerinde buluyorsunuz. Yaşları 60'ı geçmiş bir Rus karı-koca 'Kalinka'yı seslendiriyor.
Tek bacaklı akordeoncunun Artvin havaları, Kobanili müzisyenlerin acılı ağıtlarına karışıyor. İstiklal'de bir tur, dünya turuna bedel...
Bu şahane manzarayı görünce 'Keşke müzik prodüktörü olsaydım' diye geçirdim içimden. Bütün bu sokak sanatçılarını alır, bir stüdyoya sokar, albüm yapar, adını da O-Pera koyardım. Kazandığım tüm parayı da o soğukta İstiklal Caddesi'nin kaldırımlarında sabahlamak zorunda kalan evsizleri barındıracak bir projeye harcardım.
Ben hayalini kurdum. Kim bilir belki birileri gerçeğe dönüştürür...