Televizyonda sıkça dönen bir şarküteri ürünleri reklamı var. Birbirinden sevimli, dünya tatlısı çocuklar çıkıp sosisler, salamlar, sucuklarla bezeli masaya övgüler düzüyorlar. Koro halinde 'Ellere var da bize yok mu?' diye şarkı söyleyen çocukların reklamı ilk bakışta herkese sempatik geliyor.
Hele "Şu gördüğün de can değil mi?" derlerken, dönüp de kameraya bakan o gözlüklü çocuk (Can) yok mu, afacanlığı ve rol kabiliyeti ile beni bitiriyor...
Buraya kadar her şey iyi hoş da, bu reklamdan sonra annelerin işi pek zor. Zira reklam öyle etkileyici, miniklerin saldırdığı ürünler öyle iştah açıcı ki; bu saatten sonra evdeki çocuklara brokoli, ıspanak, bezelye yedirebilene aşk olsun! Malum; hekimler, çocuk beslenmesinde şarküteri ürünlerinin olabildiğince seyrek tüketilmesini öneriyorlar ya, o yüzden diyorum...
Bir de işin ekonomik kısmı var ki o çok daha can yakıcı...
Hatırlarsınız, bir zamanlar alım gücü olmayanlar eziyet çekmesin diye mangalın üzerinde 'Cızzz' diye ses çıkaran sucuk reklamı, çocukların uykuya yattığı geç saatlere ertelenmişti. Bu seferki reklam ise çocukları tam da 'can evinden' vuracak cinsten.
Ne diyeyim, Allah ekran başında yutkunan çocuklara ve alım gücü olmayan anne-babalara yardım etsin...