19 Mayıs akşamı Tarkan'ı izlemek için Beşiktaş'taki Barbaros Meydanı'ndaydım. Azıcık sahneye doğru yaklaşalım derken tam iki kez ezilme tehlikesi geçirdik. Sonunda kendimizi iskele tarafındaki boşluğa zor attık. Aklım, o izdihamın ortasında, annesinin babasının kucağında nefes alamayıp ağlayan minicik çocuklarda kaldı. Yahu izdiham olacağı çok belli olan 'bedava Tarkan konserine' 5 yaşında çocukla gelinir mi? n Tarkan bildiğiniz gibi... Bu 'bildiğiniz gibi' lafı çok önemli aslında. Çünkü bana göre bu aralar şov dünyasındaki en büyük erdem, 'aynı' kalabilmek...
Tarkan'ın izleyici grubunun yaş ortalaması giderek yükseliyor. Ben sahneyi bırakıp çoğu zaman etrafımda dans eden 60-70 yaşındaki nineleri izledim. 'Dünya gözüyle Tarkan oğlumu sahnede bir göreyim' derken, izdiham nedeniyle dünyayı terk etmeyi bile göze almışlardı.
Tarkan, konserlerinde sadece işini yapıyor. Yani yalnızca şarkı söylüyor. Arada bir de izleyenlerine gülücük, öpücük yollayıp sahnede kurduğu toplam üç cümle ile yetiniyor. Peki bu kadarı, izleyenlere yetiyor mu? Fazlasıyla...
Tarkan konserinden en mutlu olan, çevre esnafıydı. Kafelerde, pub'larda yer bulan kendini şanslı saydı. Meydandaki köfteciler ise mutluluktan 'şıkıdım, şıkıdım' oynuyordu. Konserden haberi olmayıp da Beşiktaş güzergahından sahil yolunu kullanma talihsizliğini yaşayan sürücüler ise kontak kapattıkları direksiyon başında 'Yakalarsam muck muck' şarkısıyla yetkililerin kulağını çınlatıyordu.
Organizasyon, CHP'li Beşiktaş Belediyesi'ne aitti. Bu durumda Kemal Kılıçdaroğlu'nun tarihi bir fırsatı kaçırdığını söyleyebilirim. Şarkı aralarında çıkıp birer seçim konuşması patlatabilirdi mesela. Böyle kalabalığı nerede bulacak?