Takımın şampiyonluğa koşuyor. Tribünlerdeki 50 bin sarı-kırmızılı taraftar, Galatasaray'ın şampiyonluğunu coşkuyla kutlamaya hazırlanıyor. 'Takım olmanın zevkine varmanın' tam sırasıyken, sen ne yaptın?
Seni oyundan çıkartan teknik direktörünün tebrik için uzattığı eli geri ittin...
Evet, her futbolcu 90 dakika sahada kalmak ister. Ama o Hamza Hamzaoğlu en kötü, en verimsiz maçlarında bile seni sahada tutan, arkanda duran kişi değil mi? Üstelik bu kadar büyük bir sorumluluğu üstlendiği ilk yılda, takıma hocalıktan ziyade 'ağabeylik' yaparak -eğer bir mucize olmazsa- şampiyonluğu getiren, böylesi bir anda her zamankinden daha çok güven, takdir ve desteğe ihtiyacı olan Hamzaoğlu'na karşı takındığın tavır, ne Galatasaray'ın bu en mutlu gecesine ne de senin kişiliğine ve futbol geçmişine yakıştı.
Peki hocan ne yaptı? Kameraların önünde, 'Maç heyecanıyla olur böyle şeyler' deyip bir kez daha arkanda durdu.
Sevgili Burak kardeşim, eminim hatanı anlayıp daha sonra hocandan özür dilemişsindir. Ve umarım o bir saniyelik çirkin görüntü, sana bir ömürlük ders olur.