Gelenekler, adetler, aileler lütfen kenara çekilsin; biz aşk istiyoruz.
Olması gerekenler, beklentiler, ezberler şöyle sağdan sağdan çöpe gitsin; biz kalbimiz kadar konuşmak istiyoruz.
İşte böyle aşktan umudunu kesmiş kadın kısmına gaz veren, motive eden bir filmle karşı karşı karşıyayız sevgili sinema severler: 'Kocan Kadar Konuş: Diriliş.' Kızımızın, oğlumuzu kendisine aşık etmek isterken, az kalsın elinden kaçıracağı ilk film 'Kocan Kadar Konuş'u da sevmiş, eğlenmiştim ama bu başka. Bu; Ezgi Mola'sı, Murat Yıldırım'ı, Gülenay Kalkan'ı, Hümeyra'sı, Nevra Serezli'si ve tüm kadrosu ile müthiş maya tutturmuş. Su gibi geçiyor. Kahkahalarla geçiyor.
Hani genellikle devam filmlerinde ikincisi birinciden tatsız olur ya, hani ikincisi birincinin suyuna ekmek banılmış da sebeplenilmiş hissi yaratır ya; BKM yapımı 'Kocan Kadar Konuş: Diriliş' birinci filme açık ara fark atarak daha da komik, daha da eğlenceli ve etkili olmuş.
Evlenmek isteyenlere, evlenmek istemeyenlere, evlilikten korkanlara, evlilere, annelere, kayınvalidelere, dünürlere, babalara, kuzenlere, hevesli kız kardeşlere, damat adaylarına, anneannelere... Bu film herkese geliyor.
Salondan çıkarken nasıl aşk ve umut doldum anlatamam. (Bkz; umutları filmlere kalmış kadın modeli.) Bundan sonra esas oğlan 'Sinan' (Murat Yıldırım) prensimiz, 'Efsun' (Ezgi Mola) da kahramanımızdır.
'AKIŞINA BIRAKTIM'
Ve ben az sonra soğuktan donacağımdır.
Hava buz gibi, hatta buzzz; 3 derecenin en 3 derece hali. İçlikle gezene gıkım çıkmaz, saygıyla karşılarım, anlayın yani.
Soğuktan burnumun sızlamasıyla yürüyerek salak salak bakınma eylemimi yarıda kesip Amsterdam Dam Meydanı'ndaki otele kendimi zor attım. Birazdan 'Kocan Kadar Konuş: Diriliş' ekibi Rotterdam galaları için buraya gelecek, hatta geldiler bile.
Bir gün önce Köln'deki galalarında sinemanın önünde kuyruklar olmuş. Murat Yıldırım yeni dizisinin çekimlerinden dolayı Rotterdam'daki galaya katılamayacakmış.
Ezgi yine o muhteşem tatlı, koca gülümsemesi ile film hakkında ne düşündüğümü sordu: "Ben en çok 'Efsun' ve 'Sinan'ın engellere takılmayan, birbirinin gözlerinin içine bakan aşklarını sevdim" dedim.
O sırada 'Efsun'un annesi rolündeki Gülenay Kalkan yanımıza geldi. Anneler ve kızları; biz kadınların bir ömür bitmeyen meselesi budur herhalde.
Annelerimizle ille de çekişiriz. İlle de onlar bizim için 'en iyisini' oldurmaya çalışırlar ve biz kendimizi kesmek isteriz. İlle de beğenmezler bi'şeyimizi.
Ama ille de kıyamazlar bize değil mi?
Peki siz filmde kızının düğün hazırlıklarında kendini kaybeden, koltuk kanepe değiştiren, 'Aaa bilmem ne olmazsa olmaz' listesini asla elinden bırakmayan gelenekler kraliçesi anneyi oynayan Gülenay Kalkan'ın, oyuncu Tarık Ünlüoğlu ile beraberliklerinin 23'üncü yılında evlendiklerini biliyor muydunuz? Öyle tatlı bir çift ki; hâlâ aşıklar besbelli.
Ezgi'ye de soruyorum tabii; "Ee Ezgi, evliliğe sen nasıl bakıyorsun?" Ezgi bu konuyu ve her konuyu akışına bıraktığını söyledi. Kızlar arasında akışına bırakmak, 'Bakmıyorum, ne bakacağım Allah aşkına'nın kibarcası olarak görülse de aslında en güzeli akışına bıraktığında başına gelendir değil mi? Şebnem Burcuoğlu'nun kitabından uyarlanan filmin yönetmeni Kıvanç Baruönü de pek heyecanlı.
Filmin senaryosunu yazarken kızını düşünmüş.
Aslında filmin baba-kız ilişkisi ve mesajı da dikkat çekici. Kadınların arasında kalmış müthiş olgun, anlayışlı ve kızına kıymet veren bir baba. 'Sen ne istersen ben yanındayım kızım' diyen bir baba.
Böyle bir babanın kızı zaten yanlış karar alamaz, zaten rotasından şaşamaz gibi geliyor bana.
Ve Kıvanç Baruönü'nün şu sözleri konuyu kapatmama yetiyor; "Birini değil, birbirini bulmaktır bize lazım olan."
Ben de diyorum ki; 'Kocamız kadar konuşmayız, kalbimiz kadar konuşuruz.' Kalbinin sesini dinleyen 'Efsun'lar, sevdiğinin elini sımsıkı tutan 'Sinan'lar bol olsun.
Bu filmi pek sevdim.
