Motosiklet tamircisi bir babanın (İrfan Sofuoğlu) en küçük oğlu olarak dünyaya gelen Kenan Sofuoğlu'nun kazandığı başarılar yazmakla bitmez. O bir dünya şampiyonu ve motosiklet sporunun gelmiş geçmiş en iyi yarışçılarından biri. Bizde spor denince akla sadece futbol geldiği için, Sofuoğlu'nun başarıları hak ettiği ilgiyi görmedi.
Yıllarca sponsor desteği alamayan Sofuoğlu, yeni yeni sponsor bulmaya başlamıştı. Ama buna rağmen, kumar olarak gördüğü İddaa'dan isim hakkı olarak kazandığı yaklaşık 800 bin lirayı kabul etmeyecek kadar maneviyatı yüksek bir insan. 800 bin lira, motosiklet sporuyla uğraşanlar için çok yüksek bir para aslında.

HAMZA'YI DA KAYBETTİ
Tüm bu başarılara rağmen annesi Sofuoğlu'nun yarışmasını istemiyor çünkü oğlunun abileriyle aynı kaderi paylaşmasından korkuyor.
Kenan Sofuoğlu'nun hayatı acılarla dolu: 1999 Marmara depreminde Adapazarı'ndaki evleri çöktü. Aile, enkazdan sağ çıktı. Babası 59 yaşında kanserden yaşamını yitirdi. Abisi Bahattin, 2002'de otomobil kazasında, diğer abisi Sinan ise 2008'de İzmit Motosiklet Pisti'nde antrenman sırasında hayatlarını kaybetti.
Sofuoğlu, oğlu doğduğunda "Cesur olması için bebeğe Hamza adını verdik. Rahmetli Bahattin abimin ve babamın cenaze namazlarını cuma vakti kılmıştık. Sinan abim ise cuma vakti vefat etmişti. Şimdi ise cuma namazını kılarken oğlum Hamza'yı bize nasip eden Rabbime şükürler olsun" demişti. Ama Hamza da beş aylıkken beyin kanaması geçirip hayatını kaybetti.
Üst üste bu kadar çok acıyı yaşayan bir insan, 'Allah'ım neden ben?' diye aklından geçirir ama Sofuoğlu'nun maneviyatı yüksek; eminim o da büyük bir sınavdan geçtiğini biliyor.
Sosyal medyada Sofuoğlu'nun yaşadığı acılarla, efsanevi tenis oyuncusu Arthur Ashe'in bir hayranına yazdığı o meşhur mektup arasında bağ kuranlar oldu, bence haklılar.
1943'te dünyaya gelen Ashe, 6 yaşındayken annesini kaybetti. Ona ve kardeşine, polis memuru babası baktı. Tenis, o zamanlar zenginlerin spor dalıydı ama Ashe'in yeteneği vardı ve azimle çalıştı. 1968'de Amerika Açık'ı kazandı. 1975'te ise Wimbledon'ı kazanan ilk siyahi tenisçi oldu.
Üç Grand Slam kazanan Ashe, geçirdiği kalp ameliyatı sonrası 1980 yılında tenisi bırakmak zorunda kaldı. Ashe daha sonra kendini insan hakları mücadelesine adadı. Bir keresinde, siyahlara yapılan ayrımcılık için "Zenci olmak, AIDS'li olmaktan daha zordu" dedi. Kadere bakın ki, kendisine verilen kanda AIDS virüsü olduğu için 50 yaşında hayata veda etti.
Ashe bugün tenisteki başarıları kadar, aktivistliği ve bilge kişiliğiyle de tanınıyor. Arthur Ashe, hastalandığı sırada hayranlarından birçok mektup almıştı. O mektuplardan birinde şöyle bir soru vardı: 'Neden Tanrı böyle kötü bir hastalık için seni seçti?'
Ashe'in o mektuba yanıtı şöyle oldu:
"Tüm dünyada 50 milyon çocuk tenis oynamaya başlar, 5 milyonu tenis oynamayı öğrenir, 500 bini profesyonel tenisi öğrenir, 50 bini yarışmalara girer, 5 bini büyük turnuvalara erişir, 50'si Wimbledon'a kadar gelir, dördü yarı finale, ikisi finale kalır. Elimde şampiyonluk kupasını tutarken Tanrı'ya 'Neden ben?' diye hiç sormadım. Bugün sancı çekerken, Tanrı'ya 'Niye ben?' mi demeliyim? Mutluluk insanı tatlı yapar, zorluklar güçlü kılar, hüzün insan yapar, yenilgi mütevazı yapar. Başarı ise insanı ışıldatır. Ama yalnız Tanrı, yolumuza devam etmemizi sağlar. Tanrı'ya asla 'Niye ben?' diye sormayın. Ne olacaksa olacak. Onun kendine has usülleri vardır. Her şey kendi iyiliği için olur. İnancınızı koruyun..."
Eminim Sofuoğlu da yaşadığı tarifsiz acılara rağmen inancını koruyor ve Allah'a 'Niye ben?' diye sormuyor. Sorsa, iki abisini kazalarda kaybettikten sonra motosiklet sporunu bırakırdı. Bu hayatın bir sınav olduğunu unutmayalım; hepimiz sınavlardan geçiyoruz. Bazılarımız ise Sofuoğlu gibi daha büyük sınavlardan geçiyor. Allah kimseye evlat acısı yaşatmasın. Şampiyon, başın sağolsun...