Bursa'da yaşayan 16 yaşındaki Hasan Can, kız arkadaşı Nilüfer Acar'ı öldürüp intihar girişiminde bulunmadan önce WhatsApp'tan arkadaşlarına "Pazartesi üç-beş çiçek koyarsınız sıraya, sonra unutun bitsin gitsin. İşte bana kalsa o çiçekleri de koymayın. Organım, oyum, buyum neyim varsa; sağa sola dağıtın, bağışlayın.
Yaşarken bir işe yaramadım, bari ölünce bir işe yarayım" diye yazmıştı.
Hasan'ın isteği gerçekleşti; ailesi beyin ölümü gerçekleşen oğullarının organlarını bağışladı.
Hasan'ın kalp ve akciğeri Ankara'daki iki, böbrekleri İzmir ve Bursa'daki iki, korneaları Bursa'daki iki, karaciğeri ise ikiye bölünerek Erzurum'da organ bekleyen iki hastaya nakledilmek üzere bu kentlere gönderildi. Hasan'ın, Nilüfer'i katledip katil olarak bu hayattan ayrılırken sekiz hastaya umut olmak! Hayat ne acayip ve ne kadar trajik.
Cinayetin nedeninden haberlerde bahsedilmemiş ama muhtemelen Hasan, Nilüfer'i seviyordu, karşılık görmedi ya da iki genç farklı nedenlerden dolayı ayrılmak zorunda kaldı.

GENÇLER UMUTSUZ
Son dönemde bu tür aşk cinayetlerine çok rastlıyoruz, özellikle de gençler yaşadıkları bunalımdan kurtulamıyorlar.
Ya da ortada hiç sebep yokken liseli bir genç, ön sıradaki arkadaşının boğazını kesip intihar ediyor vs. Hasan bu cinayeti işlemeseydi, yaşasaydı; yetişkin olduğunda belki de aşk için girdiği bunalımı gülerek anımsayacaktı. Bu gençleri bu kadar umutsuz, kırılgan ya da öfkeli dolu yapan ne? Birçok neden vardır elbette. Okuldaki başarısızlık, parasızlık, ailevi sorunlar vs.; bir de sevgilin seni terk etti mi batsın bu dünya! İntihar ve cinayetlerde; yaşadığınız çevrenin, izlediklerinizin, dinlediklerinizin bile az ya da çok etkisi oluyor.
Aslında bu yazının çıkış noktası İlhan İrem'in 'Boşver Arkadaş' şarkısı oldu. Tam Hasan Can'ın haberini okurken YouTube'ta bu şarkı çalıyordu.
Şarkının sözleri şöyle:
'Hep bir ümit uğruna yaşıyoruz hepimiz / Mutluluğun ardından koşuyoruz hepimiz / Kimi pulda parada aşkı arar kimimiz / Düşünür kara kara ağlar çaresiz / Ağlama arkadaş ağlama aşk için / Bu kısacık hayatta bu yaşlar niçin / Bugünler geri gelmez gider gençliğin / Boşver boşver arkadaş başka bulursun / Bütün kalbin sevinçle neşeyle dolsun / En kötü günlerimiz hep böyle olsun / Mutluluklar bizimle elem yok olsun...'

POZİTİF ŞARKI YOK
Böyle şarkılar bestelenmiyor artık. 'Son Verdim Kalbimin Sesine', 'Mavi Boncuk', 'Ateş Böceği', 'Bu Ne Dünya Kardeşim' gibi gençlere; acıya üzüntüye kapılmamayı, hayatın devam ettiğini, mutlu olmak için birçok sebebin olduğunu vs. anlatan pozitif şarkılar artık bestelenmiyor.
Dram, şiddet dolu dizilerin, öfke ve umutsuzluk aşılayan şarkıların da gençler üzerinde etkileri oluyor. En popüler pop şarkısında bile gençleri öfkeye, umutsuzluğa sürükleyen sözler oluyor. Bir de son dönemde arabeskin yerini alan arabesk-rap şarkılar var. Bu şarkılar bizim magazin basınında hormonlu starlar yüzünden pek haber olma fırsatı bulamıyorlar ama YouTube'ta çok tık alıyor.
Öfke ve umutsuzluk aşılayan birçok underground şarkıcı var; bu şarkıları dinlediğinizde 'Bu nasıl bir öfke?' diye hayrete düşüyorsunuz.
Hasan Can, 'Boşver Arkadaş' şarkısını dinlese arkadaşını öldürüp intihar eder miydi bilmiyorum ama gençlerimize göz kulak olmalıyız.
Onları şiddet, dram yüklü dizilerden, filmlerden, şarkılardan korumalıyız.