Kış aylarında yaralanmaların çoğunluğu düzenli spor yapmayan ve 3-5 dakikalık ısınma sonucu spor yapmaya çalışan kişilerde olur. Kışın sporcunun yaptığı spor şekli, spor yapılan zemin, beslenme biçimi de yaralanma için önemlidir. Spor yapılan zemin büyük önem taşır ve yoğun yük dağılımı zemine ve aktiviteye göre değişir. Soğuk havada sporcuların düşme şekilleri, bacak kas kuvvetleri, esnekliği, gövde kalça kuvveti ve dayanıklılığı, ayak yapısı sporcunun yaralanmaya eğilimini gösterir. Kış aylarında kas tonusu artar. Kas kasılma süresi uzar, sinir iletisi zayıflar, beceri ve koordinasyon bozulur, sporcuların kondisyonları azalır. Soğuk günlerde -15 derecenin altında spor aktiviteleri iptal edilmelidir. Çünkü soluduğumuz havanın akciğerlerde normal sıcaklığa ulaşması mümkün değildir. Egzersiz sırasında harcanan enerjinin %20'si kaslar için kullanılır. %80'i ise ısı enerjisine dönüşür. Dolayısıyla kışın spor yapan kişi, enerji depoları izin verdiği sürece spor yapabilir. Kış aylarında uyum antrenmanları yapmak ve kas glikojen depolarını dolduracak şekilde karbonhidrat ağırlıklı beslenmek gerekir. Kışın spor yapanlar ortalama vücut ısısınıda (36-37 derece) çalışmalıdır. Aksi takdirde performans da azalmış olur ve sakatlanma riski artar.
