Dünyada kadim uygarlıklardan bugüne kadar konusu 'çalışkanlık' olan bir kitap yazılacak olsa şüphesiz en çok sayfa bizim coğrafyamıza ayrılırdı. Türlü sıkıntılara, saldırılara, yokluğa rağmen ayakta kalmayı başarmak bura ahalisinin doğasından gelen bir özellik olsa gerek, bunca şeye rağmen ayakta kalmayı başarabilmiş, ötesine de geçerek cihana örnek olmuştur. "Yoktan var etmek" sadece Allah'a mahsustur elbet, genelde coğrafyamız özelde ise Gaziantep ortaya koyduğu emeklerle biri bin etmede önemli başarılar göstermiştir, tarih boyunca. Aslında konu Gaziantep olunca fazla söze hacet yok, ortadaki rakamlar her şeyi çok daha güzel anlatıyor. Osmanlı İmparatorluğu'nun son döneminde pek çok Anadolu kenti gibi Gaziantep de yokluk ve yoksulluğun pençesinde kıvranan, eli silah tutan gençlerinin çoğu Yemen, Sarıkamış, Trablusgarp cephelerinde kaybetmiş bir kent iken, işgale karşı müthiş bir direniş sergileyerek örnek olmuş, nüfusunun büyük bir bölümünü şehit ve gazi etme pahasına özgürlüğünü savunmuştur. Eskiden çarşı-pazarda bir mülk almak isteyen, alacağı şeyin "miras malı" olup olmadığını sorar, ona göre pazarlık yaparmış ya Antepliler atalarından aldığı mirası har vurup harman savurmadan üstüne bir şey eklemeyi görev bilmiştir hep. Sadece manen değil madden de bu böyledir. Koca şehri araştırın atadan, deden kalan mal-mülkü heba eden evlatların en az olduğu, hatta hiç olmadığı bir kent olduğunu göreceksiniz... Sadece maddi anlamda büyük servetler edinebilmiş zenginleri, varlıklı insanları değil en fakirinin bile geleceğe dair güçlü hayalleri ve bunu mutlaka yapmaya çalışacak iradesi vardır bu kentte. Bura insanı imkanları çok kıt olsa da önünde türlü türlü engeller, güçlü rakipler olsa da yapacağından geri kalmıyor ve mutlak derecesinde başarılı oluyor. Ondandır ki burada bir insanın iki günü kolay kolay birbirine benzemiyor. Burayı başka yerlerden ayıran en büyük özellik de bu olsa gerek...
