Kurgunun hükümdarlıgını ilan ettigi, narsizmin bünyeleri ele geçirdigi, artistik ve stilize olanın abartılı bir sekilde kabul gördügü, küçük seylerin kıymetinin bilinmedigi bir zamanda rüzgara karsı yürümek zordur. Avusturyalı yazar Robert Seethaler Timas Yayınları'ndan çıkan Bütün Bir Ömür romanında biraz bunu yapıyor. Kendi kozasından, sıradan insanın, basit gibi görünen yasamı üzerinden hayatla kurdugu güçlü iliskiyi anlatıyor. Kahramanı Andreas Egger, Alplerin ortasında 1930'lardan itibaren zorlu bir yasam sürüyor. 2. Dünya Savası öncesi tasrada ve dogayla iç içe geçirdigi yasamında önemli kırılma noktaları yasıyor. Sonrasında savasa katılıyor, ölümle burun buruna geldigi anlar oluyor. Esir düsüyor. Ama nihayetinde onun yasamı, bugünün dünyasının kliselerinden olan, bildik anlamda bir basarı öyküsü degil. Ayrıca Andreas da olaganüstü bir kisilik degil. Zamanının sıradan bir insanı. Basit bir yasam sürüyor... Robert Seethaler, o dönemin sıradan insanının yasamından bize her insan bir kapıdır o kapıdan girince insana dair çok sey görebilirsiniz demeye getiriyor. Aslında uzun zamandır sıradan insana sırt çevrilen bir dünyanın içindeyiz. Belki de Seethaler bunun bizi nerelere savurdugunu anladıgı için böylesi bir yöntem izliyor. Bir adama odaklanıyor, bugünün dünyası için özelligi olmayan bir adama. Ve onun üzerinden hayatın gerçek yükünü tasıyan kimi zaman küçük insan kimi zaman sıradan insan olarak tanımlanan o genis yıgınların sezgilerine, yasam karsısındaki gündelik olmayan kaygılarına ses oluyor. O sesin içinde varolussal sıkıntılar da var, insandoga iliskisi de, içten bir bilgelik de. Seethaler'in yazımı da karakteri gibi sade, basit ama güçlü kelimelerle bezenmis cümleler kuruyor, hikayesini düz bir sekilde anlatıyor. (Feza Sisman'ın çevirisinin de hakkını teslim edelim). Açıkçası yazarın sadeligin gücünü, sıradanlıgın içindeki derinligi bize tekrar hatırlatması hem önemli hem de çok kıymetli bir çaba. Karakteri üzerinden eseledigi varolussal dertler de günümüz için önemli. Çünkü bir yerlerde biz bu soruları sormayı ve cevaplar aramayı unuttuk ve insanın o noktadan sonra kendi türüne bile hoyratlastıgına tanık oluyoruz yıllardır. Umut verici olan, bugünlerde dünyada, Seethaler gibi yazarların, sanatçıların sanatın farklı alanlarında sıradan insana odaklanmaya baslaması ve günümüz insanının bu çabaya su tasıyarak destek vermesi. Malum birçogumuzun hayatı kim ne derse desin Andreas'tan daha sıradan. Insanlar da alttan alta bunun farkında. Hani, Bütün Bir Ömür'ün edebiyattan taviz vermemesine ragmen (geçen yıl Man Brooker adaylarından biriydi) çoksatar olması biraz bunun göstergesi. Son olarak Seethaler'ın sıradan insanın maceralarını bize anlatmaya devam edecegine dair açıklamaları var söylesilerinde. Belli ki yazar yatagını buldu ve bu yataktan akacak. Ve Andreas gibi birçok karakterle tanıstıracak bizi.
