Annemden torpilli olsam neden çalışayım?

Sezen Aksu'nun müzisyen oğlu Mithat Can Özer, 'İnşallah' isimli yeni albümünü çıkardı. Albümünün; pop, rock ve hatta hip hop sevenlere hitap ettiğini söyleyen Özer, "Yoğun ama keyifli bir albüm oldu" dedi. Sezen Aksu'nun oğlu olmayı 'Evde avantaj, dışarıda dezavantaj' olarak tanımlayan Özer, GÜNAYDIN'ın sorularını yanıtladı...

Nasıl bir albüm oldu 'İnşallah'?
Yoğun ama keyifli oldu. Yaptığım müziğin tarifi zor ama şöyle diyebilirim; canlı ve enstrümanı bol bir albüm oldu. Benim tarzım bu diyebilirim. Hem müzikaliteyi yüksek tutmaya çalıştım, hem de ekonomik olmaya. Sanırım içinde pop, rock ve hatta hip hop sevenlere bile iyi gelecek şeyler var. Albümün her şeyiyle kendim uğraştım. Hepsini içimden geldiği şekilde yaptım. Bir limit koymaksızın, içtenlikle.

Annenizin Sezen Aksu olması, müzikte her şeyi ince eleyip sık dokumanıza mı yol açıyor?
Söz ve melodi konusunda hep yukarı çekilmek durumunda bırakıldım. Zaten en önemlisi; şarkının gücüdür. Şarkıdan eminsem, ki emin olana kadar aranjmanı da kafamda bitiririm, geriye oturup onu hayata geçirmek kalıyor. Albümlerimin uzun sürmesinin sebebi; söz ve müzik dışında aranjeleri de kendim yapmam. Hazırladığım 20 şarkı içinden, 10'unu seçtik albüme. Bir şarkıyı son ve en iyi haline getirene kadar uğraşıyoruz. Çabuk beğenmemek ve tatmin olmamak iyi bir şey. Bazen bir şarkının en başına dönüp ilk halini korumayı da tercih ettiğimiz oluyor.

ONA SORMADAN ADIM ATMAM

Annenizin bu albüme katkısı oldu mu?
Tabii ki oldu, ona sormadan adım atmak saçma olurdu. Bizim ana-oğul olmanın yanı sıra, müzisyen olarak da bir ilişkimiz var. O bana sorar, ben ona sorarım mutlaka. Annem, herkesten fikir almayı sever; bana da geçirdiği bir özellik bu. Aslında müzisyen olmayan birinin fikri bizim için daha değerli. Asıl alıcı onlar çünkü. Albümü yaparken yalnızdım ama aslında annemle hep beraberdik. Onu yormamaya çalıştım, o da beni özgür bırakmaya... Sonuçta şöyle bir gerçek var: Ben her şeyi ondan ve bana sunduğu hayattan ögrendim. Dolayısıyla annemin bana güveni sonsuz. Yine de beni arada dizginlemesini istedim. Yoksa müzisyene kalsa uçup gitmek çok kolay.

Sezen Hanım sizin için 'Kınalı Kuzum' şarkısını yazmıştı. Siz anneniz için bir şarkı yazdınız mı hiç?
Yazdım tabii ki, bu albümde var. Yaklaşık 10-12 sene önce yazdığım bir şarkıdır ve ilk bestemdir aynı zamanda.

ANNEM DE BİR AŞK İNSANI

Anneniz müziğinizi veya özel hayatınızı eleştirir mi?
Tabii ki... Bana hep doğruyu söyledi bugüne kadar. Kendimi çok geliştirmem gerekti; bu yüzden ona minnettarım. Ama burada en önemlisi; kullandığı üslup. Bana hiçbir zaman "Olmamış" demedi; hep "Daha iyisini yapman gerek" dedi. Buradaki ayar çok önemliymiş; şimdi fark ediyorum bunu. Özel hayatımla ilgili ise asla eleştiri yapmadı; bu konuda hep özgür bırakıldım. Bir heyecan varsa, bunu annemle paylaşmak her zaman çok keyifli tabii çünkü o da bir aşk insanı.

Bazen medyada çok sık görüyoruz sizi, bazen de hiç görmüyoruz. Bu neden kaynaklanıyor?
Elimden geldiğince uzak durmayı tercih ediyorum. Özgürlüğümün kısıtlandığını hissediyorum bazen. Ben başkalarının hayatına pek burnumu sokmayı sevmem. Benim hayatımın da haber olmasına anlam veremiyorum. Ama o da bir sektör, yapacak bir şey yok. Bir de bu durumla doğduğunuzdan beri uğraştığınızı düşünün. Bu yüzden benimle aynı kaderi paylaşan arkadaşlarımın ve kardeşlerimin aşağı çekilmeye çalışılması bana çok itici geliyor. Avantaj gibi görünen şey, aslında ateşten gömlek ve yanıyor!

Şu sıralar hayatınızda biri var mı?
Var ama pek kimseyle paylaşmıyorum gereksiz olduğunu düşündüğümden...

Evlenmeyi ve çocuk sahibi olmayı düşünüyor musunuz?
Düşünüyorum, doğru zaman geldiğinde olacak, olmalı da. Çocukları çok severim. Ben de hâlâ çocuğum ve böyle kalmaya çalışmanın bana iyi geleceğine inanıyorum. Olduğu kadar tabii...

HAYATIM ÖNYARGI İLE GEÇİYOR

Hayatla ilgili müzik dışında başka planlarınız var mı?
Pek plan yapmam; hayal etmeyi tercih ederim. Rüzgar bizi götürüyor zaten... Ama vazgeçmemek ve inanmak en önemli şey sanırım.

Hayattaki en çılgın fikriniz neydi?
Yıllar önce aileme haber vermeden Londra'ya bilet aldım. Evdeki birkaç şeyle beraber arabamı satıp apar topar gittim. Bilinmezliğe doğru... Bu olaydan kısa süre önce arka arkaya köpeğimi ve en yakın arkadaşımı kaybetmiştim. Aslında beni tetikleyen bu olmuştu. Gitmeden birkaç gün önce ailemle bu durumu paylaştım. Bana destek oldular. Üniversite bitmişti ve hayata karışmam gerekiyordu. Bu yüzden kendim olabileceğim bir yere gidip mücadele etmem gerektiğini fark ettim. Ve şimdi olduğum kişiyi, yaşadığım bu tecrübeye borçluyum.

Hayatta torpilli olduğunuza inanıyor musunuz?
İnanmıyorum. Dışarıdan öyle görünüyor değil mi? Belki görmek istedikleri odur. Şöyle düşünün; torpilli olsam neden çalışayım ki? Neden bu kadar emek vereyim? Bunun benim için en güzel yanı; özel bir anne-babanın ürünü olmak. Hep annemden söz ediliyor ama benim babam da olağanüstü bir adam. En cool babadır! Müzikle uğraştığım için böyle bir evde büyümek büyük şanstı. Sokakta ise bu durum bir dezavantaj. Önyargı ilüzyonu ile geçiriyoruz hayatımızı. Ömür boyu bundan sıyrık almadan çıkmak için uğraşıyoruz.

YALAN SÖYLEYEMEDİĞİM İÇİN GARİP TECRÜBELERİM OLUYOR

Kendinizde sevmediğiniz özellikler var mı?
Kendimi eleştiririm ama bunu kendimi severek yaparım. Hepimizin iyi ya da kötü yönleri var. İnsanların alışık olmadığı bir yönüm var; içimden geleni direkt söylerim ve yaparım. Sonuçlarını düşünmem. Bu yüzden hep iyi bir dost oldum ama bazen insanları kırdığım da oldu. Sonrasında ise bana teşekkür ettiler. Yalan söyleyemediğim için bazen garip tecrübelerim olabiliyor. Ne olursa olsun özümü değiştirmeyeceğime söz verdim yıllar önce. O bilinmezlik güzel...

Müzik dışında sizi ne çekiyor?
Dönemlerim var benim; kışın başka, yazın başka... Hava sıcakken doğada olmayı seviyorum. Soğukken de şehirde... Bu, bir çeşit denge benim için. Çok okuduğum dönemler var ve hiç okumadığım... Saatlerce etüt yaparım bazen, bazen de hiç yapmam. Onun dışında çok fazla yeni müzik dinlemeye çalışıyorum ve çok fazla eski müzikler de dinliyorum.