Oyuncu Betül Şahin; kariyerine 'Marziye' dizisiyle başladı ama esas patlamayı 'Yılan Hikâyesi' dizisindeki 'Komiser Başak' rolüyle yaşamıştı. Sonrasında pek çok dizide yer aldı ama hiçbir projesi, yapımcı ve milletvekili Osman Yağmurdereli'nin vefatında gazeteye verdiği ilan kadar konuşulmadı. Defalarca yanlış anlaşıldığını söyledi, sonra bir anda ortalardan kayboldu. Kendisini, Türkan Şoray'ın yönettiği 'Uzaklarda Arama' filminin galasında gördüm; uzaktan usulca seyrettim. Birkaç gün sonra ona "Röportaj yapmalıyız" diye mesaj attım ve buluşmaya karar verdik. Meğer herkes gibi Betül Şahin de kickboks'a merak salmış ve bir süredir Serdar Özkan'dan özel dersler alıyormuş. Madem öyle, "Belgrad Ormanı'nda, açık havada kickboks yapalım ve biraz dertleşelim" dedim; öyle de yaptık.
ZEYNA GİBİ HİSSEDİYORUM
Nereden çıktı bu dövüş merakı, size hiç zarar vermek istediler mi?
Tabii ki sektörden ayağımı kaydırmaya çalışanlar oldu ama başaramazlar. Kickboks, daha önce çok yapmak istediğim bir spordu. Artık içimdeki savaşçının ortaya çıkmasının zamanı geldi ve kendimi Zeyna gibi hissediyorum.
Dövüş sporlarına merakı olanlar genelde bir travma yaşamıştır...
İçimdeki enerji birikmesini artık dışa vuruyorum. Hepimizin farklı yüzleri yok mudur?
Diğer yüzünüzde ne var?
Aksiyon var, bugüne kadar çok biriktirdim. Hepimizin içinde tabii ki öfke var, korku var. Birçok duygu birikimi yaşıyoruz ve bunları yaptığımız sporlarla dışarı vurursak, gündelik hayatımızda rahatlıyoruz.
Biraz açalım şu korkularınızı, tedirginliklerinizi...
Yaşamamız gerekenleri yaşıyoruz sadece, benim özel olarak korktuğum herhangi bir şey yok. Ama herkesin geleceğe dair endişeleri vardır; bunu ben de içimde barındırıyorum. Şimdi iyiyim ama her ne kadar çalışsam da, arınsam da; zaman zaman içimde korkular yaşıyorum. Bu korkuların hiçbiri; ne dünle, ne de bugünle ilgili... İnsan daha çok kariyeriyle ilgili endişelere düşüyor. Bugüne baktığında, düzeltmek ve değiştirmek istediğin şeyler olabiliyor.
Neleri değiştirmek isterdiniz?
Bütün samimiyetimle söyleyebilirim ki; bugüne kadar değiştirmek istediğim şeylerin, yüzde 80'ini değiştirdim. Dün daha farklı bakıyordum hayata... Bana karşı hep bir önyargıları vardı insanların, o yüzden hep bana olan bakış açılarını sorguladım.
İnsanların size olan tavrı nasıldı?
Eskiden rahatsızlık duyardım, şimdi duymuyorum. Ben de artık daha pozitif bakabiliyorum. Beni tanımadan, uzaktan görüp; 'Bu kadın çok soğuk, mesafeli ve biraz kendini beğenmiş' derlerdi. Benim için, donuk bir ifadem olduğunu söylüyorlar.
Öyle değil misiniz?
Sence öyle miyim Oğuzhan? Tabii ki değilim; öyle olmadığımı, beni tanıyanlar zaten biliyor.
Sizi tanımayana karşı neden kabuğunuz var?
Donukluk, belki de benim doğam. Önceden benim için böyle düşünülmesi beni üzüyordu. Artık üzülmüyorum; çünkü insanlara verdiğim bir etki var ki, onların da bir tepkisi oluyor.
