Marıe 26 yaşında. Doğma büyüme Berlinli. Sosyal pedagoji eğitimi gördü; engelli çocuklarla çalışıyor. En büyük tutkusu müzik, bir de çocuk kitapları... Tobias 32 yaşında. Yan flüt çalıyor. Bir hastanenin çocuk ve ergen psikolojisi biriminde görevli. İş stresinden kurtulmak için yüzüyor. 25 yaşındaki Cherie ise ABD'li. Bir hippi komününde büyümüş. Şimdilerde Kreuzberg'de yaşıyor. Sipariş üzerine ceket ve manto dikiyor, iki yıldır Facebook kullanmıyor. Marie, Tobias ve Cherie'nin ortak noktaları, Almanya'nın başkenti Berlin'de yaşamalarının dışında, sevgili arayışında olmaları. Bu yüzden üçü de 'Im Gegenteil' isimli internet sitesine kayıt olmuş. Evet, 'Im Gegenteil' ('tam tersi' anlamına geliyor) bir çöpçatanlık sitesi. Benzerlerinden farkı ise 'amatör', tamamen ücretsiz olması. Sitenin kurucuları 30'lu yaşlarında iki Berlinli kadın, Jule Müller ve Annelie Kralisch-Pehlke. Kralisch-Pehlke evli, Müller ise bekar. Uzun süre aynı evi paylaşmışlar, yıllarca kendilerinin ve çevrelerindekilerin ilişkilerini gözlemleyip değerlendirdikten sonra, bu birikimlerini kullanmaya karar vermişler. Kralisch-Pehlke şöyle diyor: "İkimiz de çöpçatanlık yapmaya bayılıyoruz. Şehirde bu kadar çok yalnız insan olduğuna inanamıyorduk. 'Bu niye yalnız ki?' diye düşündüğümüz insanlar vardı. İnsan günde 10 saat çalışınca, sevgili arayıp bulmaya da zaman kalmıyor" diyor Kralisch-Pehlke. Bir de insanların internette sevgili aramaktan utandıklarını sözlerine ekliyor. Jule Müller de internet üzerinden partner arayışına girmiş, ancak hayal kırıklığına uğramış: "Tuhaf sorular geliyordu. Kısa bir süre sonra vazgeçtim." İkili altı aylık bir hazırlık sürecinden sonra, geçen yılın kasım ayında sitelerini hayata geçirmiş. İlk 'müşterileri'ni eş-dost arasından seçmişler. Ancak site bir açılmış, pir açılmış! Hiç reklam yapmadıkları halde, daha ilk günlerde 100'e yakın başvuru gelmiş.
YARAYA PARMAK BASMIŞIZ
Kurucuları siteyi "Gönülden kopan online dergi" olarak tanımlıyor: "Klasik bir çöpçatanlık sitesi değiliz. 'Seri üretim' out, 'el yapımı' portreler in. Bizde sahte kimliklere yer yok. Tüm üyelerimiz 'birinci sınıf' ibaresini taşıyor." Gönüllü çöpçatanlar, yalnız kalpleri bizzat evlerinde ziyaret ediyor. Vakit ayırıp en az iki saat sohbet ediyorlar. 'Başvuru sahibi' nasıl biri? Nelerden hoşlanıyor? Öne çıkan özellikleri ne? Eski sevgililer, boy-kilo, gelir gibi bilgiler istenmiyor. Sanatçı menajeri Kralisch- Pehlke röportajları yapıyor, fotoğrafçı Müller de o esnada bol bol deklanşöre basıyor. Sonrasında da oturup, siteye koymak üzere, eğlenceli portreler kaleme alıyorlar. Fotoğraflar renkli, ayrıntılı. Portreler ise samimi. Öyle ki, görsellere bakmak, yazıları okumak bile çok zevkli. Sitede hem kadınların hem de erkeklerin profillerine yer veriliyor. Müller, şimdiye dek sitelerinde profili yayınlanan pek çok kişiye talip çıktığını anlatıyor. Ancak gönüllü çöpçatanların misyonu sadece 'tanışmalara vesile olmak'. Bu tanışmalardan aşklar doğup doğmadığını, ilişkilerin devam edip etmediğini takip etmiyorlar. Birkaç ay içinde sitenin ünü Berlin sınırlarını aşmış. Hamburg, Köln, Münih, hatta komşu Avusturya'nın başkenti Viyana'dan bile başvurular geliyor. Kralisch-Pehlke durumu "Anlaşılan büyük şehirlerin kanayan yarasına parmak basmışız" şeklinde özetliyor.
