12 hafta geride kalmış. 6 yenilgi almışsınız. 3 beraberlik, 3 de galibiyet var. 12 puan toplamışsınız, topu topu 7 gol atabilmişsiniz.
Yani maç başına bir puan! Bir oyun felsefeniz yok, anlayışınız yok, takım kurgusu yok. Açıkçası bu 12 haftada niye taşlar yerine oturmadı, artık bunun sorgulanması lazım. Trabzonspor gibi büyük bir takım bu kadar büyük desteğe, yönetimin çabasına rağmen camiasını, taraftarını hala mutlu edemiyorsa, bu başarısızlığın nedenleri araştırılmalıdır.
Rakip Gençlerbirliği 11 kişi oynadığı 28 dakika boyunca zaten oyunun hakimiydi. Sonrasında Uğur'un atılmasıyla Trabzon 1 kişi fazla oynadı ama baktığımız zaman pozisyonlara giren, yüzde 100'lük fırsatlar yakalayan taraf da onlardı. Onur Kıvrak olmasa Trabzon, 19 Mayıs'ta bırakın 3 puanı, 1 puanı bile göremezdi. Zaten Trabzon geriye düştüğü maçlarda skor bulmayı başaramıyor, bu kronik bir hastalıktı.. Şimdi 10 kişi kalan rakiplerini de geçemiyor.. Bu takımın iki kanadı Yusuf ve Giray, golcüsü N'Doye. Bu üçlünün hangisi için rahat rahat, "Bir sezonda 10 gol atar" diyebiliriz? Hiçbiri... Bu yüzden bu hastalığın tedavisi için Ocak ayını beklememiz gerek. Bu takımı Ersun Yanal kurdu.
İstediği transferler yapıldı. Kim istediyse bütçe sınırlarında alındı. Bu açıdan baktığımızda yönetim ve Yanal durum değerlendirmesi yapıp takımı bu durumdan çıkaracak yeni bir yol haritası belirlemeli. 12 puanda kalınmasında hakem hatalarını da ayrı bir yere koyuyorum.
Gelelim Gençlerbirliği'ne... Çok sık hoca değiştiren bir takım olsalar da eksik kaldıkları bölümde bile pozisyonlar ürettiler. Milli stoper Ahmet Çalık da Onur'la birlikte maçın adamıydı.