AYNI ana aynı babadan doğan 4 kız kardeş, aynı gün aynı vakit aynı yerde aynı şekilde öldü. Karaağaç ailesinin solan dört yapraklı yoncası; Asiye, Ayşe, Emine ve Habibe'ydiler... En büyükleri Habibe 23 yaşındaydı. Diğerlerinin yaşı 16 ile 18 arasında değişiyordu. Bacı bacıya gittikleri dere kenarında boğuldular ve acı acıya eklenip kambur oldu sonunda. Kahramanmaraş'a ailece göçtükleri yer Diyarbakır'ın Bismil ilçesi ya, her duyan ilk anda: "Siyasi bir durum mu var? Töre mi, namus cinayeti mi, baskı mı yoksa tüm bunların sonucu gelen bir toplu intihar mı" diye düşündü. Sırf bu yüzden Kahramanmaraş'tan daha donanımlı Adana Adli Tıp'a gönderildi cesetler. Uzmanlar baktı inceledi ve gelen bilgiye göre "ne darp ne zorlama ne yaralanma ne şişlik ne morluk hiçbir şey yoktu" genç ölülerin bedeninde.
İNTİHAR MI ETTİLER
Ama "Pikniğe gidenin piknik sepeti, piknik malzemesi olur yanında. Bunlarda sadece kuru el çantaları. Yardım da istememiş, çırpınıp imdat da beklememişler, bu nasıl iş?" diye soran da oldu elbette. Evdekilere muhtemelen 'Çarşıya gidiyoruz' dediler de, o yüzden boş çantalarla çıktılar evden. Çoğu zaman gidip o dere kenarında serinlemek için ayaklarını filan sokarlarmış suya. Aile izin vermez diye hissettirmemişler bir şey. Orada yol çalışması var, iş makinelerinin gürültüsü çığlıklarını bastırmıştır" dedi başkaları da.
OKULA GÜL DİKTİLER
Ailenin oturduğu eve de gittik dün. Kapı önüne, yol kenarına, karşı sıraya bir dolu sandalyeler masalar dizip taziye yeri haline getirmişler orayı. Sormamıza, çok fazla müdahil olmamıza rıza göstermediler doğal olarak. 4 genç can birden gitmiş kolay mı? Pazar günü olmasına karşın okullarına gittim ben de. Felaket haberini alan müdür ve öğretmenlerden bazıları koşup gelmişlerdi. "Rehber öğretmen en iyisini bilir" dediler onu da çağırdılar evinden. Geldi anlattı: "Ayşe'yle yaptığım görüşme notlarına baktım az önce Savaş Bey. Son derece sakin, uyumlu, aklı başında bir çocuk portresi çiziyor. Türkçe öğretmeni olmak istediğini söylemişti bana. Okulun voleybol takımına girmek için gelecek seneyi, biraz daha büyümeyi bekliyordu."
OKUSUNLAR DİYE GÖÇTÜLER
BU arada okul müdürü de gözleri dolarak anlatıyor: "Öğrenciler şu arkadaki büyük kapıdan çıkınca güllerle karşılaşsınlar istedik. Onların da katkısıyla 1 hafta içinde gül bahçesi kurduk oraya. Ayşe de bu etkinlikte görev alan 6 çocuğumuzdan biriydi. Bakın orada duruyor diktiği güller." Bir başka öğretmen ise daha da çarpıcı bir olay anlatıyor: "Ayşe nüfusa geç yazılmış. Bir dönem Asiye'yle birlikte aynı sınıfta okuttum onları. Asiye süper bir öğrenciydi. Anadolu Lisesi'ne geçecek kapasite gördük ve oraya yönlendirmek istedik. İlk anda büyük sıkıntı çıktı. 2 kardeş birbirinden ayrılmak istemedi. Sonunda baba devreye girdi. Eğitime önem veren bir babaydı. 'Ben Bismil'den buraya kızlarım okuyabilsin diye göçtüm' diyordu. Sonunda ağlaya sızlaya ayrıldılar ve Asiye Anadolu lisesine geçti ve çok da başarılıydı. Kadere bakın ki aynı faciada birleştiler yeniden." Bu arada en büyük kız kardeş 23 yaşındaki Habibe'nin sevmediği birine verilmek istendiği ancak buna karşı çıktığı için intihar etmiş olabileceği de söyleniyor.
