Mısır'ın seçilmiş ilk cumhurbaşkanı Muhammed Mursi'nin askeri darbeyle devrilmesine tüm dünya sessiz kalırken, bölgenin Arap olmayan iki büyük oyuncusu Türkiye ve İran karşı çıktı. Suriye ve Irak politikaları nedeniyle uzun zamandır ilişkileri gergin olan Ankara ve Tahran, Mısır politikası ekseninde aynı safta yer aldı.
Türkiye ve İran'ın aynı safta göründüğü bir başka konu daha vardı. Haziran 2010'da BM Güvenlik Konseyi'nde İran'a yaptırımlar oylanırken, sadece nükleer takas anlaşmasının mimarı Türkiye ve Brezilya 'hayır' demişti. İran'a verdiği bu destek daha sonra Türkiye'nin başını çok ağrıttı ve İran tarafından da pek o kadar kadirşinaslıkla karşılanmadı. Ama Türkiye, ilkeler üzerinden yürüttüğü dış politikası gereği, tek başına da kalsa doğruyu savunma erdemini hep gösterdi.
Türkiye bugün de Mısır'daki darbeye karşı yine ilkesel bir duruş sergiliyor. Darbelerle dolu geçmişiyle, askeri darbenin fayda getirmeyeceğini en iyi bilen ülke olarak Türkiye'nin tavrını anlamak zor değil. Peki, İran neden Mısır'daki darbeye karşı çıkıyor ve Müslüman Kardeşler'i destekliyor?
Şii-Sünni mezhep farklılığı nedeniyle Tahran'ın Mısır'a nüfuz etmesi pek mümkün değil. İran'ın asıl amacı da bu değil zaten. İran, bölgede Müslüman Kardeşler'i kullanacağı üç ayaklı bir stratejinin peşinde. Birinci ayak, Müslüman Kardeşler'le ilişkileri kötü olan Suudi Arabistan'a karşı denge oluşturmak. İkinci ayak, göreve geldiğinde Camp David'i rafa kaldırmayı gündeme getiren Müslüman Kardeşler'i İsrail'e karşı kullanmak. Üçüncü ve en önemli ayak ise Müslüman Kardeşler'in Suriye uzantısına erişmek ve orada muhalefeti bölmek.
Öyle görünüyor ki, geçen hafta Mısır gündemiyle Ankara'ya gelen İran Dışişleri Bakanı Salihi'ye, Suriye ve Hizbullah'ı anlatan Davutoğlu da bu durumun farkında.