Dünyadaki finansal sistem 2008 krizinden sonra yeni bir çehreye büründü. Sadece sistem içindeki enstrümanlar için değil çeşitli sebeplerden dolayı sistem dışına çıkan varlıklar için de yeni bir dönem başladı. Sistem dışında var olmak isteyenlerin, gerek para hareketleri gerekse tasarruflarının kullanım şekli özelinde ciddi anlamda zorluklar oluştu. Çok daha sıkı ve sert denetimler getirildi.
Bu oyuncular için çember her geçen gün daha da daraldı.
Büyük devletlerin çoğunun, hem sistemin içerisinde hem de dışarısında olan birçok kuruma ve şahsa ülkelerindeki finansal krizin etkisini azaltmak üzere pahalı faturalar kestiğine şahit olduk. Bu da beraberinde özellikle sistem dışındaki sermaye sahiplerini yeni arayışlara itti.
Birçok ülke kendi özel durumuna göre çeşitli düzenlemeler ve stratejiler geliştirdi. Bu dönem zarfında Türkiye, hazırlamış olduğu birkaç yasal düzenleme ile bu yaşananlara yönelik bazı adımlar attı.
Maalesef bahsi geçen düzenlemelerin hiçbiri istenilen düzeyde başarılı bir neticeyi ortaya koyamadı. Burada bürokrasinin son dakika değişiklikleriyle ve her defasında farklı kaygıları öne sürerek adeta ölü doğmak durumunda bıraktığı düzenlemelerden bahsediyoruz (Paranın hesapta bulunması gereken süre, menşei ve ilişkisi vs). Halbuki günümüzde kara para, terör ve benzeri bağlantısı olmadıktan sonra sermayenin her türlüsüne kucak açan bir küresel ekonomi ikliminden bahsediyoruz.
Küresel jandarmanın sermayeye artık eskisi kadar müsamahalı olmadığı, rahat hareket etmeleri için kolay bir ortam sağlamadığı bir dönemden geçiyoruz. Bu sürecin daha da zorlaştırılacağını öngörebiliriz.
Artık ülkemizdeki sermaye sahipleri başka ülke ve adalarda eskiden beri değerlendirdikleri tasarrufları kendi topraklarında değerlendirmeye başlamalıdırlar.
Nitekim bu dönemde iş dünyamızın birçok ünlü isminin tasarruflarına farklı gerekçelerle yurtdışında kesilen büyük cezalar, hem ülke ekonomisi hem de kendi menfaatleri yönünde hareket etme eğilimini artırmaktadır.
Tabii ki burada özellikle kamu bürokrasisine önemli iş düşüyor. Bu defa daha kapsamlı ve stratejik bir düzenlemeyle bu sürecin önünü tamamen açmaları gerekiyor. Finansal eve dönüş de bireysel eve dönüş kadar önemlidir. Şimdi sıra son 20 yıldır çoğunlukla Gümrük Birliği sonrası oluşan; vergi, korku vs. birçok sebeple yurtdışına çıkan veya kaçan bu ticari kârların ve paraların eve dönüşüne ve yatırıma dönüşmesine geldi.
Not: Lacivert Dergi'nin bu ayki sayısı, son dönemdeki ekonomik gelişimin farklı başlıklar altında bireylerin karakterleri, değerleri ve alışkanlıkları üzerindeki etkisini ve bununla birlikte gelen toplumsal dönüşümü farklı açılardan yaklaşan çeşitli makalelerle irdelemiş. Bence keyifli ve bir o kadar da önemli bir sayı olmuş. Emeği geçenlerin ellerine sağlık.
