Hıncal Uluç'un, Hıncal Abi olduğu zamanların tadı tarifsiz vallahi.
O burnundan kıl aldırmayan, epey nemrut, haylice aksi, kibirli, böbürlenmesi bol, lakin sen bir şey diyecek olsan, bir ufak dokunsan patlayacak adam gidiyor, kamp arkadaşı mı desem, mektep sırası yoldaşı, mahalle kankası mı tabir etsem, öyle biri geliyor yerine. Hem de kaç yaşındaysan sana akran, ne meşrepteysen sana sapan sıcacık biri olarak.
Geleneksel oldu artık... Nebil Özgentürk'ün Bodrum Torba'daki evinde her yaz ortası düzenlediğimiz "Hıncal Abi" gecelerinin bu yıl 5'incisini yaptık.
Belgeselde olduğu gibi mutfakta da usta olduğundan, yetenek ve emeğini abisi Ahmet'in de marifetleriyle birleştirip müthiş Adana sofrası kuruyor Nebil. Takviyeli Özgentürk ailesinin Gaziantepli Hıncal Uluç'a masa kurması arada bizler için de yaman bir göz ve mide ziyafetine dönüşüyor, yaşasın.
4-5 gece önce yine toplaştık sözün özü. Gecenin keyfini artıran Bedri Koraman ustayla Hıncal Abi'nin abisi Öcal Uluç'un da aramızda olmasıydı.
Münasebetsizlik edip geceden bölümler, muhabbet kırpıntıları, tüyolar veremem. Çünkü şu an izinde olan Hıncal Abi ilk kendi yazmak ister biliyorum. İşin köpüğünü söndürmek yaraşmaz deyip, daha sonraya bırakıyorum ama müsaadesini aldığım bir konu var, aşağıya naklettim şükür ki.