Küfe…
Beş on gün oldu ki, mutâda inkıyâd ile ben Sabahleyin çıkıvermiştim evden erkenden.
Bizim mahalle de İstanbulun kenârı demek:
Sokaklarında gezilmez ki yüzme bilmiyerek!
Adım başında derin bir buhayre dalgalanır, Sular karardı mı, artık gelen gelir dayanır.
Bir elde olmalı kandil, bir elde iskandil, Selâmetin yolu insan için bu, başka değil!
Elimde bir koca değnek, onunla yoklayarak, Önüm adaysa basıp, yok, denizse atlayarak