Beden çuvallayınca, sıcak bir battaniyenin altına sığınmak, bitki çayları, güzel kitaplar, iyi filmler imdada yetişiyor.
Sevdiklerinin ilgisi insana ilaç gibi geliyor.
Fakat yorgun bir zihni dinlendirmek kolay değil. Bunlara kanmıyor.
Kolay oyalanmıyor bir kere, durmak bilmiyor, yatışmıyor.
En çok da yazıyla arası açılıyor; düzgün cümleler dünyasından kopmak istiyor. Bazı istasyonlara uğramadan geçip giden bir tren gibi olmayı hayal ediyor.
O yüzden kısa bir izin rica ediyorum sevgili okurlar. Salı günü bu köşede görüşmek üzere, sağlıcakla...