"Bu kitabı okuyan insanlar mutlu oluyorlar, bunda ne kötülük var demiştiniz ya... Ya gerçekten mutlu olurlarsa? Bunu düşünmüş müydünüz?" diye telaş içinde bağırıyordu yayıncı...
Yayınevinin editörleri şaşkındı.
Tıka basa özlü sözlerle dolu sıradan bir kitap yayımlamışlar, fakat ne olduysa olmuş, kitap salgın gibi etrafı sarmıştı.
Taksi şoförü, borsacı, CEO, işçi...
Herkes kitaptaki tavsiyelere uymuştu.
Bağımlılıklar terk edilmeye, iş güç düzeni umursanmamaya ve "anlamlı bir hayat" üzerine kafa yorulmaya başlanmıştı.
Tabii ilk önce tütün ve alkollü içki sanayii kepenkleri indirmişti.
Borsa fena sarsılıyordu.
Değişimden ilk olarak "geçici hevesler" kültürüne bağlı orta sınıfın yüksek gelirli kesimi etkilenmişti.
Güzellik ve yaşam tarzı endüstrisi hapı yutmak üzereydi. Calvin Klein mankenleri ellerinde "açız!" yazılı pankartlarla iş arıyorlardı.
Acil toplantı yapan yayıncı ne istediğini çok açık ifade ediyordu: "Bu treni raydan çıkartmak, tavsiyelerin yanlışlığına okuru ikna edecek yeni bir kitap bulmak zorundayız!"
Neden mi?
"Çünkü ekonomimiz insanların zayıflıkları, kötü alışkanlıkları ve özgüvensizlikleri üzerine kurulu. Moda. Hazır yemekler, lüks arabalar, seks oyunları, teknolojik oyuncaklar, diyet merkezleri, saç ekim klinikleri, alışveriş cümbüşü, medya sektörü... Hepsi tatminsizliğimizden geçiniyor. İnsanların gerçekten mutlu olması demek, kıyametin kopması demektir. Tarihin sonundan söz ediyorum size..."
