Batılı olan her şeyin yerli malların üzerinde değer taşıdığı günlerde bir fıkra anlatılırdı...
Ortaokulun bir sınıfında iki arkadaş varmış. Birinin babası zengin ve yabancı eğitimliymiş. Diğer arkadaşın babası ise işçiymiş ve yerli malıymış... Zengin çocuk bir gün soğuk almış ve sınıfta bütün gün öksürmüş. Ertesi gün sınıfa geldiğinde ise, hastalığından hiçbir şey kalmamış. Turp gibiymiş.

Kesin tedavi
Yoksul arkadaşı "Nasıl bir gecede hastalığın yok oldu" diye sorunca anlatmış...
-Babam İngiltere'de okurken öğrenmiş. Bana panç (Punch) yaptı, İçince iyi oldum...
Yoksul arkadaş merakla "Panç nedir" diye sormuş. O da anlatmış pançın ne olduğunu:
-Fransız konyağını bir kaba koyacaksın. Bunun içine bir kaşık bal, biraz da karanfil koyacaksın. Bu alaşımı biraz ısıtıp içeceksin. Soğuk algınlığın hemen geçer.

Yerli malı panç
Bir hafta sonra yoksul arkadaş soğuk algınlığına yakalanmış. Bir hafta okula gelmemiş. Okula geldiğinde zengin arkadaşı "Neredeydin, neden bir hafta okula gelmedin" diye sormuş. Bu defa o anlatmış:
-Hasta olunca senin anlattığını, yani babanın yaptığı pançı babama anlattım. Evde konyak yoktu rakı vardı, bal yoktu pekmez vardı, karanfil yoktu kırmızı biber vardı... Babam bu yerli malı pançı bana içirdi. Bu defa midem de bozuldu. Bir hafta yataktan çıkamadım.

Siyasete uyarlama
Türkiye'de siyasette de dış kaynaklı ideolojilere yerli malı katkılar yapılınca rakılı punç gibi durumlar çıkmıyor mu ortaya? Biraz FETÖ, biraz PKK, biraz HDP, biraz Saadet alaşımına biraz da sosyal demokrasi katıp karıştırın. Bu sentezin adayı biraz dindar, biraz devrimci görünümlü olsun. Bundan Türkiye'ye bir bardak içirin, 40 yıl kendine gelemez bu ülke.