Kayserispor'un geçen sezondan beri edindiği en önemli özellik, ligin en organize takımı olması. Şota, öğrencilik yıllarında çalıştığı hocaları çok iyi analiz edip, onların özelliklerini kendi kariyer çizgisinin bir parçası yapmayı başaran ender futbol adamlarından. Ve göreve geldiği günden beri de bu stratejisinden vazgeçmedi. Beşiktaş karşısında, takımının acemiliğine, ürkekliğine rağmen, inşa etmeyi başardığı pas organizasyonu, saha paylaşımı ve birlikte hareket etmeyi başaran oyuncularıyla oyuna hükmetti. Sanki kendi sahasında oynayan takım Kayserispor. İsteksiz ve yaratıcı olmaktan uzak bir Beşiktaş vardı. Oyuncu listesini önüne alan teknik adam, oynatmakta mecbur hissettiği isimlerle sahaya çıkıyor. Onları bir takım haline getirip, belli bir organizasyonun parçası yapamıyor. Şota'nın genç oyuncularla kurduğu futbol hükümdarlığının yanında, Beşiktaş sadece içgüdüleri ile hareket eden bir dağ kavmi gibi kalıyor. Duran toplar dışında rakip kalede etkili olamayan bir takımdan bahsediyoruz. Simao, Quaresma veya Fernandes gibi yıldızlarına rağmen, bir hikayenin parçası olamayan ya da şairin aklına gelen ama kağıda dökülemeyen şiir cümleleri bunlar.

TAKIM OLMAK ŞART
Bir araya geldiklerinde, 'anlamsız' kalıyorlar. Halbuki, her birine ayrı roman bile yazılır. Bu cümleleri Beşiktaş ile ilgili daha önce yaptığımız eleştirileri tekrarlamamak adına değiştirip, allayıp- pullayarak size sunuyoruz. Bizler gördüğümüzü yazmalıyız, saha kenarında oturanların işi ise yanlışları düzeltmek. Ama maç bittiğinde onların söyledikleri ile bizim yazdıklarımız, şikayet veya övgü olarak aynı kalmamalı. Şikayet etmek değil görevleri, düzeltmek veya doğruyu bulmak. Beşiktaş her maçı kendi şovu gibi gören oyuncularını kadroda azaltmak zorunda. Oyuncu grubu içindeki sorumluluk problemlerini çözerek, 0birlikte hareket ettirmeli. Bunu yapamayanla da yollarını ayırmalı.