Bazen mezar taşları, insanlar için öğretici ve onları düşündüren yazıtlar içerir. Her mezarlık ziyaretimde, bu yazıtları inceler ve onlar üzerine düşünürüm.
Her seferinde mezarlıklar, birçok insan gibi beni de çok etkilemiştir. Çünkü mezarlıklar hayatın ve hepimizin geçici olduğunu, yeryüzünde tümümüzün misafir olduğu gerçeğini hatırlatır bizlere. Bunu hatırladıkça da, hayat hepimiz için daha bir anlam kazanır belki. Günlerin, anların ve şimdiki zamanın, kendimizin ve sevdiklerimizin kıymetini daha iyi biliriz böylece. Çünkü sonuçta hepimiz, Münir Nurettin Selçuk'un o ünlü şarkısındaki gibi; "Dönülmez akşamın ufkundayız"ı söyleyeceğiz bir gün. Aslında bu minik yazıyı, bana ABD'deki bir mezarlık girişindeki tabelada yer alan şu iki cümle yazdırdı: "Bu mezarlık, hayatta iken, dünyanın ancak kendileri dümende bulunduğu müddetçe yürüyeceğine inanmış insanlarla dolu. Onlar dünyayı çoktan terk ettiler, fakat dünya hala dönmeye devam ediyor."