Kimi bu mevsime yazın bitişi, Kimi de ölüm mevsimi der.
Çünkü hazan aynı zamanda ölümlerin arttığı mevsimdir.
Sonbaharda sararmış yaprak misali sevdiklerimiz birer birer düşer toprağa.

Sararan yaprakları aşkın bir sembolü sayan da var.
İki sevgilinin yapraklar üstündeki yürüyüşüne serin sonbahar rüzgârları eşlik edermiş.
Ahmet Haşim, yaşlanmayı sararmış yaprağa benzettiği 'Merdiven' şiirinde bu yüzden, "Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak Ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak" demişti.

Hazan, Yani güz mevsimi…
Geldi işte...
Soğuklar da başladı.
Sararan yapraklar dalından düşüyor tek tek.
Şimdi renk renktir Karadeniz...
Ben babamı bu mevsimde kaybettim.
Anacığımı kaybettiğimde ise Adana'yı sarı sıcaklar basmıştı.

Bu bayram anam yok…
Babam da…
Naciye teyzem de…
Çok yalnızım…
Bir boşluk var içimde, kaybolup gittiğim…
Hasretleri yüreğimi dağlıyor…
Bu acı, Hiç geçmeyecek biliyorum.
Öyle bir özlem ki bu, yakar da öldürmez…

Hey gidi günler.
Bayrama haftalar kala tatlı anamı kurban telaşı sarardı…
"Ula uşağum kurbanı ne ettun?"
Yani 'Aldın mı, hazır mı kurbanımız?' demek isterdi.
Bazen de gözü gibi baktığı danasını kurbana verirdi,
Sonra da iki gözü iki çeşme ağlardı.
Üzülürdüm…
Dayanamazdım ağlamasına…
"Vermeseydin güzel anam" dediğimde ise, "Ne yapayım uşağum kış geldi ot yok, odun da" derdi…
Ander fukaralık.

O güzel yüzlü anam, O mağrur ve gurur abidesi Fistuğum yok işte!
8 bayramdır yok…
Bir yıldır da Naciye teyzem yok.
Gittiler…
Bir daha dönmemek üzere...
Babam da yok…
O da peşinden gitti anamın.
Bu bayram da gözlerim ıslak…
Portakal ağacının altında elbet buluşacağız Fistuğumla…
Ama zamanını Allah bilir...
İçim yanıyor, yüreğim acıyor.
Kalbim yara tarlası gibi…

Karanlıklarda kayboluyorum.
Canlı cenazeyim adeta. İçimde
bir kurt var, filizlenen umut çiçeklerimi kemiren…
Biliyor musunuz anacığımın gülüşü bile ilaçtı.
Ağrıma, parasızlığıma, her şeyime.
Onsuz dünyanın kıymeti yok.
'Kurban olayım Fistuğuma' derken yüzündeki o sıcak tebessüm de yok artık…
Olsa neler verirdim bilseniz.

Hazan mevsimi birçoğunu hem anasız hem de babasız bıraktı.
Seyfullah Hacımüftüoğlu, Mehmet Toprak, Aytekin Gezici, Erol Şennur hatırlayabildiklerimden birkaçı sadece…
Allah rahmet etsin demekten başka ne gelir ki elden? İyi
bayramlar.