Hatay'a gideceğimiz gün... Ankara'da, Cemil Çiçek ile birlikteydik.
Cemil Bey... Bir zarfa 10 bin lira koydu.
"Yetkililere teslim edilmek... Bayırbucak Türkmenleri'ne verilmek" üzere...
Dedik ki:
- Olur... Ama bunu yazarız.
- Sakın ha... Kesinlikle... Allah'ın gücüne gider... Parayı benim gönderdiğimi Bayırbucak Türkmenleri bile bilmesinler... Hayır işi gizli yapılır... Reklamı olmaz... Sağda solda anlatılmaz.
Sayın Cemil Çiçek... Kusura bakmayın ama...
Yazıyoruz.
"Duyulsun... Örnek olsun... Belki başkaları da gönderirler" diye.
On lira... Yüz lira... Bin lira... Fark etmez.
Onlar... Bayırbucak Türkmenleri... Zor durumdalar... "Kuruşa bile" ihtiyaçları var.