Olmaz. Dün de olmadı bugün de olmaz. 30 yıllık terör döneminden şahidiz buna.
Şehitliklerdeki Şehit Anneleri için de Cumartesi Anneleri için de ciğerin ateşinin, acının renginin olmadığını gördük.

Depremde, yangında, selde, göçükte hayatını kaybedenlerin ardından millet olarak ciğerimizi dağlıyor.
Dünyanın her yerinde, her toplumunda milli yas ilan ettirecek elim olaylar olduğunda da acılar ayrıştırmaz birleştirir. Ölümler yarıştırılmaz, siyaset o an kepenk indirir, devreye yürek girer.

Yasımızı tutmamıza, yaralarımızı sarmamıza, acımızı yaşamamıza fırsat vermek istemeyenlere fırsat vermeyelim.

Yazımı yazarken, camiden Soma için okunan Salanın sesi geliyordu.
Tüm Türkiye'deki camilerde sala okundu. Çünkü tüm Türkiye'nin acısıydı bu.

Acılara renk verip, ölüme taraf belleyenlerin sosyal medyada yazdıklarını gördükçe bir kez daha yandı yüreğim.
Acıyı yağmalamak olur mu?

Madencilerden bir kısmının hala içeride olduğu, madendeki ve yüreklerdeki yangının devam ettiği saatlerde ölümlerden rant devşirmeye çalışmak nasıl bir insaftır?

Allah Soma'da hayatını kaybeden şehitlerimize rahmet eylesin. Ailelerinin ve tüm milletimizin başı sağ olsun.
Bazen az konuşup çok dua etme vaktidir.
Bugün de öyle…