Hayat Devam Ediyor'un ilk bölümünün ardından Mahsun Kırmızıgül'le konuştuğumuzda bana demişti ki, "Ağabey, millet sanıyor ki tüm barutumuzu birinci bölümde harcayıp bitirdik. Yeni bölümler ilki gibi olmayacak diye düşünüyorlar. Ama yanılıyorlar. Göreceksin hem görsel, hem içerik açısından her yeni bölüm bir öncekinden daha iyi olacak..." Gerçekten de öyle oldu. Abbas Ağa ölünce, dizi de 'Yaşlı adamın 15'lik geline eziyeti' ile sınırlı kalmayıp gerçekten de 'Hayat' derslerine büründü.

ARİF ERKİN FARKI
Son bölümde anlatılanlar beni çok etkiledi. Özellikle de Arif Erkin'in canlandırdığı dede karakterinin, aileye başkomutan gibi liderlik ettiği, onları yeni savaşlar için hazırladığı o müthiş konuşma... Dedi ki; "Ne olmuş eviniz barkınız yandıysa? Öldünüz mü? Biz atalarımızdan beridir önce demiri dövdük ateşle... Sonra toprağı ateşle yoğduk. Düşen bir parça ateşin sizi yok edeceğini, perişan edeceğini, mağlup edeceğini nasıl düşünürsünüz?" Ve sonra aile, 'aile' olduğunu hatırladı. Aile olmanın 'hep beraber hayata direnmek' olduğuna yeniden inandı. İstanbul'a göçecek otobüs parasını denkleştirememişti evin babası... Aile toplandı. Kimi bileziğini attı ortaya, kimi kolyesini, kimi küpesini, kimi de cebindeki tüm madeni paraları... Evin en küçüğü Lavin, gece yarısı uyanıp babasının üzerini örttü... 'Bir' olunca güçlü olduklarını anladılar. Sonra belediye başkanının öncülüğünde komşuları, aralarında topladıkları paraları getirdiler.

GÜCENEN AĞRILILAR'A
Dizide kullanılan 04 plaka nedeniyle gücenen Ağrılı kardeşlerimiz için bundan daha mutluluk verici, 'övünülecek' bir sahne olur mu? Ne dedi ailenin reisi bu jestin ardından? "Şimdi İstanbul'a yola çıkıyoruz. Ama bilmiyoruz ki orada da sizin gibi insanlar bulabilecek miyiz?" Ve Rum kilisesindeki papazın konuşması: "Tanrı sevginin içindedir, sevginin içinde ise her zaman tanrı bulunur..." Bu sahnenin ardına dedenin, camideki şükür duası eklendi. "Sana şükürler olsun Allahım" diyordu dede, "Yangında ailemin canını koruduğun için... Onları bana bağışladığın için..." Allah'ı sevmek... Ona şükretmek için her fırsatı değerlendirmek... Her dinde, her gönülde... Çünkü hayat devam ediyor...