Bunca vahşetin, dehşetin, ihanetin orta yerinde Cumhurbaşkanlığı Kültür Sanat Büyük Ödülleri, Ankara'nın karları arasından adeta bir kardelen gibi başını göğe uzattı.
Bu yıl terör nedeniyle pek çok ödül organizasyonu, şenlik, festival iptal edilmişti. Ama Cumhurbaşkanlığı, Atatürk'ün 'Sanatsız kalmış bir milletin hayat damarlarından biri kesilmiş demektir' sözünün altını çizercesine, en 'kritik' günlerde bu ödül organizasyonunu tertiplemekte bir an bile tereddüt etmedi.
Böylece, hem kültür ve sanata verilen önem vurgulanmış oldu, hem de 'Tüm olan bitene rağmen. hayatımızı normal akışında devam ettirmeliyiz. Hele hele kültür ve sanatı asla ihmal etmemeliyiz' mesajı en yüksek notadan verildi. Geçen yıl olduğu gibi, bu son derece önemli töreni izlemek üzere, Cumhurbaşkanlığı'ndan gelen özel davete icabet ederek başkente gittim. Cumhurbaşkanlığı Külliyesi'ni 15 Temmuz'da gazi olduktan sonra ilk ziyaret edişimdi. Tıpkı TBMM binası gibi Cumhurbaşkanlığı Külliyesi de halk nezdinde, demokrasi yolunda gazilik mertebesine erişmişti. Bu haliyle gözümde değeri bir kat daha arttı. Hem görkemi, hem zevkli dekorasyonu, hem de geleneksel Türk mimarisine uygunluğu ile bir kez daha hayranlığımı kazandı.
Yabancı devlet adamlarının başkent ziyaretlerine evsahipliği yapan Külliye, Türk'ün gücünü, kültürel zenginliğini ve ince zevkini yansıtması açısından da 'elçilik' görevi üstleniyordu. İnsan o kapıdan içeri adımını atınca Türkiye'nin ne denli güçlü bir devlet, köklü bir medeniyet olduğunu daha iyi kavrıyordu. İlk başlarda saman alevi gibi parlayan Külliye eleştirilerinin, bu 'elçilik görevi' ağır bastıkça hafifleyip sönmesi de işte bu yüzdendi.
MUHTEŞEM ŞENER ŞEN
Gelelim ödüllere...
Yine kılı kırk yaran bir titizlikle, son derece 'doğru' isimlere gitti ödüller. Sadece yeteneğiyle değil, mütevazı duruşu ve sağlam karakteri ile de gönüllerde taht kuran Şener Şen'e verilen sinema dalındaki ödül, anasının ak sütü gibi helal. Hele kürsüde yaptığı bir konuşma vardı ki; yabancı festival törenleri dahil, bugüne kadar izlediğim en kısa, en net ama en anlamlı konuşmaydı. Gelin görün ki, 'örümcek kafalılar', sadece Cumhurbaşkanı'ndan ödül aldı diye onun yıllardır hayatımıza kattıklarını bir anda yerle yeksan edip onu 'tu kaka' ilan etmekte bir sakınca görmeyerek, onun 'birleştirici' konuşmasından hiçbir şey anlamadıklarını da ifade etmiş oldular.
Edebiyat dalında Mustafa Kutlu'ya, sosyal bilimler ve tarih alanında Kemal Hasan Karpat'a, geleneksel sanatlar kategorisinde Feridun Özgören'e giden ödüller de hedefi tam 12'den vuracak cinstendi.
Süheyl Ünver'e verilen Kültür Sanat Vefa Ödülü de tıpkı geçen yıl Cemil Meriç'e verilen ödül gibi 'vefa'nın gerçek anlamını ifade etmesi açısından son derece yerli yerindeydi.
ANINDA GÖRÜNTÜ
Ama beni en çok mutlu eden, müzik alanında Erol Parlak'a giden ödüldü. Kimseyi 'Bozkırın Tezenesi' merhum Neşet Ertaş ile karşılaştırmak istemem tabii ama eğer büyük usta birine 'el verseydi', onun Erol Parlak olacağına inanıyorum. Günü kurtarma telaşı içindeki popüler müzik dünyasında çokça ihmal edilen Parlak'ı hatırlayan ve taçlandıran Cumhurbaşkanlığı'nı bu tercihi için gönülden kutluyorum. Başta Cumhurbaşkanlığı Basın Sözcüsü İbrahim Kalın ve Lütfullah Göktaş olmak üzere, seçimleri büyük bir titizlik ve isabetle gerçekleştiren kurulu da en samimi duygularımla tebrik ediyorum.
Müzisyen akademisyen Erol Parlak'ın kürsüde yaptığı konuşma sırasında getirdiği öneriler ise son derece önemliydi. Parlak, Milli Müzik Arşivi kurulmasını ve bir müzik üniversitesi açılmasını talep etti. Son derece önemli ve yerinde olan bu öneriler, Cumhurbaşkanlığı nezdinde 'anında' yankısını bulup dikkate alındı. Cumhurbaşkanı Erdoğan, yaptığı konuşmada bu konuda herkesin huzurunda YÖK Başkanı'nı göreve davet ederek, duyarlılığını gösterdi.
Haydi inşallah!
