Mayolu fotoğrafları çekilen bir de erkeğimiz var; yönetmen-oyuncu, pek sevdiğimiz Uğur Yücel.
Çıkan haberlere göre perişanmış Uğur Yücel; bitmiş, 'vah vah vah'mış, dağılmış, bu ne halmiş.
Valla ben size ne hal olduğunu söyleyeyim:
Çünkü daha üç-dört gün önce kendisini Gümüşlük'te gördüm.
Ben köpeğim Mini ile baş başa Gümüşlük sahilinde tatil yaparken teknesiyle yanaştı Uğur Yücel.
Tek başına. Kitaplarıyla. Kalemiyle. Ve yüzünde kocaman gülümsemesiyle.

"ÇOCUK GİBİYİM"
Gelir gelmez ortaya kurduğu ilk cümlesi şu oldu: "Çocuk gibi neşeliyim, heyecanlıyım. Gümüşlük'ü çok özlemişim."
İki gün sabah, akşam gördüm kendisini. Arkadaşlarıyla buluştu, yemek yedi. Tek başına teknesinde gün batımını izledi. Bizlerle sohbet etti, halimize uzaktan bakıp bakıp güldü. Kitap okudu. Bilgisayarında yazılar yazdı.
Mutluydu yani... Tatildeydi.
Yenileneceğini bilmenin tadını çıkarıyordu.
Haberlerde yazıldığı gibi perişan değildi. Aksine enerjikti, pozitifti, güler yüzlüydü.

TATİL YAPTIRMIYORUZ
Sadece kilo almıştı. Zaten kendisi de kilosuyla dalga geçiyordu.
Ne var yani, kilo bu; alınır da, verilir de...
'Kilo alan perişandır, kilo veren bomba gibidir' diye bir sonuca varmak saçmalıktır. Alın işte iki gözümle gördüm Uğur Yücel'i.
Eminim harika bir tatil geçirecek.
Hani izin verirlerse... Yüksek müsaadeleriyle. İnsanlara iki lokma tatil yaptırmıyoruz. Nedir bu kilo krizimiz yahu?
Valla sinirimden mutfağa gidip önüme ne gelirse yiyeceğim!