Emek Sineması yıkılıyor.
Sanatçılar, sinemacılar ve sinemaseverler birleşiyor.
Sonuç yok.
Protesto amaçlı eylemde olay çıkıyor, polis sanatçıya tazyikli su sıkıyor.
Neymiş, eylem yasa dışıymış!
Emek Sineması'nı yıkmak da yürek dışı, sanat dışı, vefa dışı, saygı dışı, değerleri koruma dışı.
Sevgili abimiz, Sabah Gazetesi'nin kıymetli sinema eleştirmeni, üniversite yıllarımızda bizi kitapları ve yorumlarıyla besleyen Atilla Dorsay; eylemde polisin sıktığı gazdan etkilenmiş ve saldırıya uğramış.

GİDEREK OLMUYOR ATİLLA ABİ...
Bunun üzerine, daha önce "Emek yoksa ben de yokum" dediği için sözünün arkasında durarak, sinema yazarlığına ve gazetemize veda etmiş usta.
Ben de diyorum ki; yapma Atilla Abi, sen kal.
Davanda haklısın, duruşun her zamanki gibi çok şık ama sen kal.
Giderek olmuyor Atilla Abi.
Hele senin gibi özel insanların gitmesi hiç olmuyor.
Okurlarını, seninle büyümüş sinemaseverleri, fikirlerini takip edenleri bırakma.
Emek için bırakma, sinema için bırakma, inandıkların için bırakma. Çekip gitme Atilla Abi, kal.
Sen daha iyi bilirsin de, ben de söylemek istedim kendimce; yazıyla büyürüz, konuşarak çoğalırız, tartışarak koruruz.
Susma Atilla Abi.
Ben daha susarak kazananı görmedim Atilla Abi.
Sen bize lazımsın.
Savaş Atilla Abi; diren ve kal.