Mutlu son var mı?
Sonlar, mutlu olabilir mi?
Mutluysa niye son?
Evlilik, mutlu son mudur mesela?
'Son' olarak adlandırılan şeyin, neresinden mutluluk çıkabilir ki?
'Evlilik, mutlu başlangıç' desek, kelimelere çok mu takılmış oluruz acaba?
Peki ya kelimelerin enerjisi ne olacak?
'Ne dersen onu çekersin, düşündüğün başına gelir.
Ağzından çıkana dikkat et!' gibi buyurmalar ne olacak?
'Sonsuza dek mutlu yaşadılar' diye bir şey var mı acaba?
Varsa nerede?
Yoksa bu kimin kandırmacası?