Sanki elden ayaktan kesiliyorsun.
Cep telefonunun şarjı resmen gözünün önünde yavaş yavaş eriyip gidiyor.
Sosyal medyayı ekonomik kullanmak zorunda kalıyorsun (Yazııık, kıyamam!) En fenası sessizlik oluyor galiba. Televizyon, müzik, mutfak aletleri ve başka ne varsa susuyor.
Yanındakiyle kalıyorsun karşılıklı, göz kaçırmaksızın dinliyorsun onu.
Konuşuyorsun.
Yalnızsan düşünüyorsun, iki soluklanıyorsun.
Dışarı çıkacaksan evde kalıyorsun.
Aynaları görmüyorsun, onlar da seni görmüyor.
Duruyorsun yani.
Sizce güzel mi?