'Hepsi bu yağmurlar yüzünden' demek isterim. Suçu havaya atmayı severim. Sevmekten öte kolay bulurum.
Kim yaptı? Hava!
'Moralim bozuk; neden?..' Tabii ki havalar yüzünden.
'Ellerim, yüzüm şişti; neden?..' Lodos'tan lodos. 'Bugün gerginim, sebebini bilmiyorum...' Aaa şekerim havadandır, havadan.
'Valla hiç halim yok; şuradan şuraya gitmeyi bırak, koltuktan kalkamıyorum...' Ya evet, bu aralar herkes öyle; havadan bence.
Ne havalı havaymış yahu!

İTİRAF EDEMİYORUZ
Kimse 'Yaptığım bir saçmalık aklıma geldi, moralim bozuk' demiyor.
Diyelim, kararsızlıklarda savrulduğu için bu sabah ağlayarak kalktığını, kırdıklarını, kırıldıklarını, öfkelerini, keşkelerini itiraf edemiyor.
Çünkü yanlışlarımızı, zaaflarımızı, yalanlarımızı elle tutmak hiç işimize gelmiyor.
Onun yerine bir havadır gidiyor.
Her şey havadan.
Tabii, öyle. Havadan sudan yaşamaya devam.