Türlü türlü alternatifler düşünmedim mi, düşündüm tabii. Mesela o cep telefonunu alıp kafasında kıracaksın. Mesela o cep telefonunu alıp ayağının altında ezeceksin. Mesela 'Sen git cep telefonuna bak, buraya ne zahmet ettin de geldin!' diye bağıracaksın...
Yahu 65 dakikalık, dünyanın en önemli şovlarından birini izlemeye gelmişiz. Olay zaten seyircinin şova katılımında; olay, seyircinin yüzde 100 orada olmasında.
Ama yok! Bas bas 'Flaşlı fotoğraf çekmek performansçıların güvenliğini tehlikeye atar' ikazı yapılmış. Seyirciler duymamış, görmemiş gibi flaşları açıp dansçıların gözüne soka soka video-fotoğraf çekiyorlar.
Kardeşim, hayatında bir kere de bi'şeyi fotoğraflayıp sosyal medyaya koymadan yaşa be! Aşklar bile sosyal medyada. Sanki birilerine ispat etmek istercesine. Bi'şeyi de o anda, o yerde, hakkıyla yaşamak çok mu zor?
Pür dikkat gösteriyi izliyorum, önümdekiler cep telefonlarından fotoğraf çekip Instagram'a yükleme derdinde. Üstelik fotoğrafların-videoların sadece 24 saat kaldığı, sonra kendiliğinden silindiği Insta Story'e.
Siz o şovun fotoğrafçısı mısınız abicim? Sizin çektiğiniz fotoğrafla 'Fuerza Bruta' başka bir boyut mu kazanacak? Kimsenin göremediği, mahrum kalmamamız gereken bir bakış açınız mı var? Takipçileriniz kan ve şehvetle, paylaşacağınız gösteri fotoğraflarını mı bekliyorlar?
Bu neyin fotoğrafçılığı anlayamadım gitti ya! Çekmeyiver, bir kere de bir yerde çekmeyiver.
Sosyal medyasızlığı ölümle mi eş tutar olduk, nedir! Ben tam fotoğraf çekenlere ayar olurken, yanımda dikilen adam avaz avaz telefonla konuşmaya başladı. Önce şaka zannettim, kafayı çevirdim; 'N'apıyorsun?' ifadesiyle yüzüne bakıyorum.
Konuşuyor; "Abi şimdi ben buradan çıkarım birazdan, Mecidiyeköy'e geleceğim, orada buluşuruz. Yok abi, Mecidiyeköy iyidir ya. Tamam çıkacağım diyorum."
Dedim: "Kapatsana kardeşim ya da çık dışarıda konuş."
Cevap: "Tamam ya."
Tabii ya... Tabii.