Atilla Dorsay; 'Kelebeğin Rüyası' ile ilgili yazımın hem başlığını (Yılmaz Erdoğan'ın hatası eşini oynatması), hem de Belçim Bilgin'i öğrenci rolü için fazla 'olgun' bulmamı eleştirmiş.
Bir karı-koca için böyle yazmamı centilmence bulmamış.
Dorsay, Türkiye'de eleştirmenlik müessesinin gelişmesine ön ayak olmuş, belki de en önemli yazar. Bu işin temelini atmış Dorsay'dan eleştiri aldığınızda, yazınızı dönüp dönüp okursunuz.
Ben de öyle yaptım.

CENTİLMENLİK...
Evet, Dorsay'ın dediği gibi; "Sinema tarihinde 10 yaş değil, çok daha büyük farklar içeren ünlü kompozisyonları saymaya sayfalar yetmez."
Dorsay, Bilgin'in performansını beğenebilir ama ben aynı fikirde değilim. Bilgin'in hem performans, hem de yaş açısından rolünün hakkını veremediğini düşünüyorum.
Bu eleştirimi haklı bulan birçok okuyucu yorumu aldığımı da belirteyim. Yazar arkadaşlardan da benimle aynı fikirde olanlar var.
Centilmenlik meselesine gelince...
Sanatçılar her türlü eleştiriye açık olmalı. Dorsay gibi bir duayenin, 'karı-koca' meselesine takılması beni hayrete düşürdü. Bu, çok muhafazakâr bir yaklaşım.
Dünyanın her yerinde ünlü bir yönetmenin, eşini filmde oynatması yazı konusudur. Hele ki o eş, filmin en zayıf halkası ise!
Sam Mendes, 'Revolutionary Road'da eşi Kate Winslet'i oynattığı için ne yazılar, ne yorumlar çıktı.
Ahmet Hakan da "Belçim Bilgin, bir lise talebesi için büyük kaçmış' falan diyorlar ama ben yadırgamadım doğrusu. İki aşık arasında kalan genç kadın gerilimini süper yansıtmış" diyor.
Ben beğenmedim ama Hakan beğenebilir. Yalnız Bilgin'in canlandırdığı 'Liseli Suzan'; ne iki aşk arasında kaldı, ne de öyle bir gerilimi süper yansıttı. Rüştü Onur ve Muzaffer Tayyip Uslu için o liseli kız, şiir yazmanın bir bahanesiydi. Filmde öyle bir diyalog da var zaten...