Dünyada konserlerde artık görsel şov bazen müziğin de önüne geçiyor. Türkiye'de en çok konuşulan konserlerden ilk aklıma gelenler; Madonna, U2 ve Roger Waters'ın stadyum konserleri... Bu üç konserde de Madonna'nın 'Like A Prayer', U2'nun 'One' ve Roger Waters'ın 'Home' şarkılarını nasıl harika söyledikleri, binlerce insanın onlara nasıl eşlik ettiği filan konuşulmadı.
Konuşulan Madonna'nın sahnesi, dansçıların şovları, U2'nun 45 metreye ulaşan yüksekliği ve sahne etrafında dönen metal köprü sistemi ile müzikseverlere 360 derecelik bir görüş alanı sunan muhteşem sahne tasarımıydı.
Roger Waters'ın sahne dekoru ise yıkılan duvarı, gökyüzünden süzülen uçak maketiyle Hollywood setlerini andırıyordu.
İnsanlar artık konserlere sadece sevdikleri sanatçıların şarkılarını dinlemeye değil, görsel bir şov izlemeye, bir-iki saatliğine yaşadığı hayatı unutmaya gidiyorlar.

HANDE YENER FARK YARATTI
Biz ise hâlâ Harbiye Açıkhava'yı doldurdu mu, ünlüler konsere geldi mi diye konuşup duruyoruz. Ha arada şov yapmaya çalışanlar olmuyor da değil; Ajda Pekkan'ın çıka çıka inşaat vincine çıkması hâlâ akıllarda!
Bir de konserlerde Sezen Aksu'nun başlattığı bitip tükenmek bilmeyen muhabbet faslı var.
Şarkıcı çıkıyor, iki şarkı söylüyor, 10 dakika konuşuyor, espri yapıyor, toplumsal mesaj veriyor.
Bir de sanatçı dostlarını sahneye çıkarıyor ve geceyi tamamlıyor.
Konser değil talk-show mübarek!
Son dönemde en çok ilgi çeken konser ise Hande Yener'in oldu.
Ünlü şarkıcı, Açıkhava'nın sınırlı teknik kapasitesine rağmen kendi çapında bir şeyler yapmaya çalışmış. 50 metre kumaş kullanılarak hazırlanan dev etekle 'Kırmızı' şarkısını söylemiş, çelik tellerle havada uçmuş vs. Hande en azından farklı bir şeyler yapmaya çalıştı, bu gayreti de bütün magazin sayfalarında geniş yer buldu. Adı üstünde şov dünyası bu; insanlar şov istiyor, görsel şölen istiyor. Sahnede görsel şova ağırlık veren şarkıcı kazanır!