Çocukluğumun güzellik sembolleri; dönemin en ünlü top modelleri Cindy Crawford, Naomi Campbell ve Claudia Schiffer'dı. 1980'li yıllarda trend, sağlıklı beslenmek ve düzenli spor yapmaktı. O nedenle bu mankenler; güzel kadın kıstasını, kaslı ama kadınsı bedenler olarak belirlemişti.
1990'ların başında ise ibre tersine döndü ve moda dünyası 'heroin chick' olarak adlandırılan, uyuşturucu bağımlısı görünümünde, ergenlik çağındaki bedenlere sahip modeller gündeme oturdu.
Günümüze kadar şöhretini koruyan bir moda ikonu olan Kate Moss, 1993 yılında Calvin Klein'ın iç çamaşırı kampanyası için poz verdiğinde yer yerinden oynamıştı.
Kamuoyunu günlerce meşgul eden tartışmalar, kampanyada sağlıksız bedenlerin gençlere örnek olarak sunulduğu doğrultusundaydı.
Fakat sıfır beden model anlayışı, moda dünyasının gündeminden hâlâ inmedi.
Hedi Slimane ile yeni bir çıkış yakalayan YSL'nin sonbahar-kış sezonu reklam kampanyası, çektiği tepkilerle geçtiğimiz aydan beri gündemde. Kampanyada kullanılan modelin diz kapaklarının belirginliği, göğüs kafesindeki kemiklerin sayıldığı ve oldukça sağlıksız göründüğü konusundaki tartışmalar, birçok Avrupa ülkesinde kampanya fotoğraflarının yayınlandığı moda dergilerinin toplanmasına yol açtı. Öte yandan son Dior defilesine çıkan mankenlerin 15-16 yaşında görünmesi de tartışmaları hararetlendirdi.

MANKENLİK İÇİN ZAYIFLANMAZ
Sıfır beden modellerin, yetişme çağındaki gençlerde, blumia ve anoreksia gibi beslenme bozukluğu hastalıklarına yol açtığı doğrultusunda eleştiriler var. Bu risk sadece kadınlar için değil, erkekler için de geçerli artık. Bizim yakışıklı olarak bildiğimiz Brad Pitt'in, Chris Hemsworth'ün moda dünyasında hiç mi hiç değeri yok! Her zaman dile getiririm; modellik bir meslek ve iş gereği kıyafetleri en şık şekilde taşımak gerekiyor. Bunun için de zayıf olmak lazım fakat işin püf noktası, manken olmak için zayıflamak değil, vücut ölçülerin mankenliğe uygun olduğu için bu işi seçmektir.