Dünyada hiçbir millet bizim mazlum ve mağdur milletimiz gibi iftiraya uğramamıştır. Güya 24 Nisan 1915'te, İstanbul'daki bütün Ermeniler tutuklanmış ve sürgüne gönderilip öldürülmüş. Ermeni diyasporasına ve maaşlı uşaklarına göre, sözde Ermeni soykırımının başlangıç tarihi bu imiş. Baştan aşağı gerçeklere aykırı şekilde nakledilen bu olayı, Taşnak kalıntısı diyaspora, içimizdeki cahil ve suiniyetli temsilcileri 'Büyük Felâket' diye adlandırıyorlar. Ne yazık ki geçen yıl ABD Başkanı Obama bile bu propaganda mahsulü deyimi kullanabilmiştir.

***
Düşünebiliyor musunuz? Sanki, bin yıldır birlikte huzur içinde yaşadığımız, kardeş bildiğimiz Ermenileri durup dururken tutuklayıp öldürmüşüz, soykırıma tâbi tutmuşuz... Halbuki olayların gerçek yüzü tamamen farklıdır.
19. yüzyılın sonunda emperyalist ülkelerin tahrikiyle kurulan Ermeni Taşnak ve Hınçak örgütleri, dünya tarihinin ilk terör örgütleridir. Osmanlı, bu örgütlerin terör ve isyan eylemlerine tam 33 yıl sabırla tahammül etmiş; ancak bu eylemler 1. Dünya Savaşı'nda Türk Ordusu'nu arkadan hançerlemeye kadar varınca, 27 Mayıs 1915'te çıkarılan bir Kanun-u Muvakkat ile tehcir kararı almak mecburiyetinde kalmıştır.
Ermeni terör örgütleri Erzurum, Sason, Van, Zeytun, Adana, Muş, Bitlis, Kars, Ardahan, Diyarbakır, Erzincan katliam ve mezalimlerini gerçekleştirmişler; bu olaylarda 500 binden fazla Müslüman Türk ve Kürdü görülmemiş bir vahşet ve işkenceyle öldürmüşlerdir. 1915 Mayısı'nda Rus destekli Ermenilerin Van'da 35 bin kişiyi katletmesi bardağı taşırmış ve tehcir kararı verilmiştir. Ermeni terör örgütleri Osmanlı başkenti İstanbul'da da çeşitli terör eylemleri yaptılar. Hınçak örgütü Kumkapı'da tedhiş düzenledi. Taşnaklar, örgütlerini desteklemeyen Ermeni Patrikhanesi'ni bastılar. Hükûmet'in bulunduğu Bâb-ı Âlî Baskını'nda çok sayıda sivil ve askeri şehit ettiler. Osmanlı Bankası baskınından padişaha suikast teşebbüsüne kadar her türlü terör eylemini yapmaktan çekinmediler.
***
Peki o halde 24 Nisan'da ne oldu; 'Büyük Felâket' neydi? Hemen belirtelim ki bütün gerçek dışı iddiaların aksine, 24 Nisan 1915'te tek kişinin kılına dahi zarar verilmedi. Nüfus sayımlarına göre, o sırada İstanbul'da 77 bin Ermeni vatandaşımız yaşıyordu. Bunların içinde devletin yüksek makamlarında bulunanlar, hattâ bakan olarak görev yapanlar bile vardı. Bu tarihte, İstanbul Ermenileri'nin tamamı değil, sadece binde 3'üne tekabül eden 235 örgüt üyesi tutuklandı.
24 Nisan'da tutuklananlar, Taşnak, Hınçak, Ramgovar terör örgütlerine mensup militanlardı. Tutuklananların evlerinde ve işyerlerinde yapılan aramalar sonucunda, orta çapta bir askerî birliğin donanımına yeterli miktarda binlerce silâh ve mühimmat bulundu.
Tutuklananlar Çankırı ve Ayaş'a gönderilerek gözetim altına alındılar ve kendileri için Osmanlı Bütçesi'nden ayrılan tahsisatla ellerini kollarını sallayarak kısa bir süre yaşadılar. Gözetim altında bulunanların çoğunluğunu teşkil eden 178 kişi, iki hafta sonra 8 Mayıs'tan itibaren serbest bırakılmaya başlandı. Sadece 57 kişi Suriye'de ikâmet ettirildi; geri kalanlar ise affedildiler.
Bu arada, Gomidas Enstitüsü'ne ismini veren müzisyen Gomidas'ın bütün tutukluluğu, Çankırı'da 13 gün zorunlu ikâmetten ibarettir. Hastalanınca İstanbul'a, oradan da Dahiliye Nezareti'nin özel izniyle Viyana'ya gitmiştir. İşte 'Büyük Felâket' budur... Sorarım size, bugün aynı olay hangi demokratik ülkede cereyan etmiş olsaydı bu tutuklamalar yapılmazdı? Bir farkla ki, tutuklananlar bu kadar kısa sürede affedilmez; çok daha ağır şekilde cezalandırılırlardı.