Hiçbir şeyi olmayan bir Beşiktaş vardı. Başkanı yoktu tribünde.. Taraftarı da yoktu fazla.. Fizik gücü yoktu.. Disiplini yoktu.. Yardımlaşma yoktu.. Lideri yoktu.. Yıldızı yoktu.. Ruhu yoktu.. Var olan neyi vardı desek aklımıza bir şey gelmiyor!.. Sezon başından beri Beşiktaş için yazılıp çizilecek futbol adına fazla bir şey yok aslında.. Stoke City maçı dışında Beşiktaş hangi maçında futbol olarak güzel işler yaptı ki. Şans, şans, şans ile yürüyüp gitmişti Kartal. Bu sefer şansı olsa da mucize de olsa kazanamazdı. Hem ilk yarıda hem ikinci yarıda yürüdü Beşiktaş. Hadi kısa bir yoklama yapalım.. Quaresma? Yok. Simao? Yok! Fernandes? Yok. Edu? Yok. Bu sayılar git gide çoğabilirdi. Orta sahada bocalayan Kartal topu kenarlara yayamadı. Kanat akınları yoktu. Defansı evlere şenlikti. Toraman, Amrabat karşısında dağılıp gitti. Ne yapsa tutamadı bu futbolcuyu.. O da zaten 2 asist ile işi bitirdi. Pozisyon üstüne pozisyon buldu Kayserispor. Konuk ekip ikinci yarı 2'yi buldu ama bu rakamın üstü olmadıysa Beşiktaş dua etsin.. Ve Guti.. 51 gün sonra Beşiktaş'ta forma giydi. Bu arada İspanya'ya gitti, Etiler'e gitti, diskoya gitti, bademcikleri şişti, nargile keyfi yaptı. Sonra sürpriz bir şekilde kadroya girdi. Fizik gücü yoktu.
Çünkü adam topu unutmuştu!. Ne yapsın. Oyundan çıkarken zor yürüyordu. Hangi mantıkla 11'e konmuştu.. Hal böyle iken Beşiktaş bu mağlubiyeti sonuna kadar hak etti.

KAYSERİ TIKIR TIKIR OYNADI
Gelelim Kayserispor'a her hattıyla harika oynadı. İkinci yarıda Beşiktaş'ı sildi geçti. 2-0 önde iken bile basan takımdı. Beşiktaş'a alan bırakmadı. Attığı golün üstüne yatmadı. Daha fazlasını atmak için çabaladı. Amrabat tek başına Beşiktaş'a yetti. Kayserispor son 7 sezonun en kötü ilk 5 hafta performansına ulaşmıştı.
Ama İnönü'de kendine geldi Beşiktaş ile..