Çözüm süreci, not artış trendi ve küresel krizin oluşturduğu "kanat rüzgârını" ardına alan Türkiye'nin, yabancı yatırımcı nezdinde cazibesinin artması gayet doğal. Nitekim cazibe merkezi olduğunuzda sermaye ve emeğin adresi haline geliyorsunuz.
Bu tablo, içeride karalama ve alkış abartıları yüzünden fazlaca net görülemiyor. Ancak yurtdışında iken Türkiye'ye olan ilgiyi daha yansız, ziyansız görme şansı buluyorum.
Fitch gibi kurumların "yatırım yapılabilir" notu, diğerlerinin sırada olmasıyla yabancı fonların ülkemize daha fazla ilgi göstermesi doğal... Neticede küresel kriz ikliminde fonların gideceği adresler o kadar da fazla değil. Türkiye bunlardan biri ama başkaları da var.
Doğrudan yabancı sermayenin makbul, sıcak para dediğimiz "yalancı sermayenin" de sevimsiz olduğunu yaşayarak gördük. Fakat geldiğimiz noktada yabancıların doğrudan yatırım dahi olsa, hangi sektörlere, ne tür ortaklık, yönetim yapıları ve ölçeklere geldiğini de artık ayrıştırmamız gerekiyor.
Yabancıların Türkiye'ye yatırım stratejileri var. Ama bizim var mı? Yatırım Destekleme Ajansımızın başındakilere göre "ağlaya ağlaya gelecekler" ama bu lümpen dil, bir strateji değil. Daha akıllılarımızın bu süreci yönetmesi gerekiyor.
Peki, bizim yabancı fonlara dair yatırım stratejimiz nedir? Üzgünüm ama yok! Var diyenimizin "mecburlar, ağlaya ağlaya gelecekler" cümlesi ise bir strateji değil. Ekonomi, Kalkınma ve Bilim bakanlıklarımızın, yabancı sermaye girişine dair "seçicilik" stratejilerini bugünden oluşturması gerektiğini düşünüyorum.
Ne olursan ol yine gel dönemi bitiyor. Bunun yerine istihdama katkı verecek, cari açığa çare olacak ve katma değerli ihracat sağlayacak yatırımcı seçimi için niyetin ötesinde "eylem planı" olması gerekmez mi? Yatırım Destekleme Ajansımızın "ağlaya ağlaya gelecekler" yaklaşımı, bir strateji olamaz. Eğer bu basitliği aşamaz isek, sıcak paracılar anamızı ağlatır, bilginize...