Neredeyse hiçbir şey üretmeden 1 milyon 300 bin işletmeye yılda ortalama 10 bin lira külfet yükleyen 320 oda ve çatı kuruluşu TOBB'daki kirli çamaşırlar artık saklanamaz noktaya geldi.
Fazladan para topladıklarını yazmıştık. Bu defa bu parayla yaşadıkları oda saadeti öyküleri yağmaya başladı.
Peki neden? Bu odalara mahkûm muyuz?
Odalar olmasa Türkiye ekonomisi batar mı? Sanayici ve tüccarlar, işletmeler "aman odasız kaldık, iflas ederiz" mi der?
Oda bana şu değeri katıyordu "kapanırlarsa mahvoluruz" haykırışları mı ortalığı kapladı?
Hayır... Şu sanayiciye ayar şart. Zaten tüccar milletine güven olmaz. Bunlara vaziyet edelim diye kurulan odalara üyelik, yasal zorunluluk... Benim odayla işim olmaz diyemiyorsun. Odayla senin işin yok ama odanın seninle var.
Öncelikle senin paranı alacak. Yetmez, fazlasını alacak. Yine yetmez, sana bürokrasi üretecek. İnternet, e-devlet çağında o uyduruk belgeyi alıp bir başka uyduruk kuruma vermen gerekecek. Yine yetmez, oy verip yönetimini seçecek ve mümkünse siyasette ikbal noktasına omuzlarında taşıyacaksın.
Yaptıkların karşılığında sana ne veriyor bu odalar? 320 odanın TOBB'u birden, senden topladığıyla uyduruk rapor yayınlıyor, birkaç göstermelik proje yönetiyor ve yönetimini senin aidatınla gezdiriyor, yediriyor, içiriyor, tatile çıkarıyor.
Odalar olmadan yaşayamayız diyenler kimler? Tabii ki şu anda oda yönetimindekiler.
Peki, o halde yasal zorunluluğu kaldırsak, misal "gönüllü esasına" dayandırsak, MÜSİAD, TÜSİAD ve yüzlerce GİAD, SİAD gibi?
Ne dersiniz? Böylece belki de değer üretirsiniz.
Belki de ikinci sıçrama döneminde işletmelerin ayağına pranga değil, zıplama yayı olursunuz. Üretmeyenleriniz de üyelerin sırtında kene olmaktan çıkar, kapanır. Sahi biz orta gelir tuzağını aşacaktık değil mi?